คือว่า พ่อผมทำงานอะไรมาตกเย็นก็กินเบียร์กินเหล้า สูบบุหรี่ แล้วเรื่องค่าไฟค่าน้ำแม่ผมต้องไปหาจ่ายคนเดียวเสมอเลย แล้วก็ไม่เคยจะให้ตังผมไปโรงเรียนสักครั้งเลยแม้แต่บาทเดียวยังไม่เคยเลย แม่ผมเป็นคนให้ผมเสมอ ตลอดจนผมรู้สึกว่าไม่มีพ่อก็คงไม่ต่างอะไรกัน บ้านผมเคยลำบากเรื่องเงินอยู่ช่วงนึง จนแม่ผมทำงานมีทองใส่ แม่ผมก็ใจดีซื้อโน้ตบุ๊คให้พ่อ ซื้อทองให้พ่ออยู่ได้ไม่ถึงเดือนก็เอาทองไปจำห้าหมื่นบาท แถมยังเอาโน้ตบุ๊คไปจำด้วย เอาไปเล่นสล็อตจนหมด รำบากก็ไม่ได้รำบากอะไรแม่ผมก็ซื้อของกินเข้าบ้านแถมทุกเดือนไม่มีขาด ไม่มีตังกินเหล้าก็ขอผม ผมก็เอาเวินเก็บจากที่แม่ให้ให้ไปบ้าง พอหลังๆผมไม่ได้ให้แล้ว ละตอนที่เอาทองไปจำนำ ก็ทำเป็นทองหายแต่แม่ผมเอากระเป๋าพ่อผมมาเทออกถึงรู้ว่าเอาไปจำเพราะมีใบจำนำอยู่ แม่ผมโกรธมากแล้วผมตั้งแต่เกินมาไม่เคยเห็นน้ำตาแม่เลยแล้วผมต้องเห็นแท่ผมร้องไห้ ผมไม่รู้จะทำไงดีมีใครจะแนะนำผมได้บ้างไหมหรือผมควรจะเมินไม่สนอะไรทั้งนั่น ผมแค่รู้สึกเจ็บที่ใจเล็กๆเวลาเห็นครอบครัวอื่นที่มีพ่อเขาดูเป็นผู้นำเป็นคนที่คอยสนับสนุนลูก ผมแค่อยากมีพ่อที่ดีเฉยๆใครจะมองผมเป็นลูกที่ไม่ดีก็ได้ที่พูดใส่ร้ายพ่อแบบดีแต่มันคือความจริงทั้งหมดครับ