[  ] วันศุกร์ที่ 21 กรกฎาคมพ.ศ 2566 วันนี้เป็นวันที่ ที่สุดในโลกเลยทุกคน เรื่องแรกก็คือ แม่ ที่ไม่เคยสนใจเราเลย ไม่เคยสนว่าเราจะไปตายร้ายดียังไงเว้ย ดำเนินชีวิตสุด ชีวิตด้วยตัวเองเว้ย ดิ้นรน ด้วย ตัวเอง มา ตั้งแต่เด็กๆ เราสู้ชีวิตตั้งแต่ 15 ปีเว้ย แกเลือกที่จะดูแลพี่สาวเราเว้ย  พ่อแม่ ก็เหมือนไม่รักว่ะ มาวันนี้ แกทัก inbox มาเว้ย ว่า แม่ยังอยู่อยู่นะ มันหมายความว่าไงวะทุกคน มันเหมือนว่าเราอักตัญญูมากเลยหรอวะ เรื่องที่ 2 ทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานเว้ยวันนี้ จะปกติเป็นคนที่ใจเย็นมาก แต่วันนี้สุดจริงๆว่ะ เรื่องที่ 2 มันก็ปกติอยู่แล้วแหละ แต่เรื่องที่ 3 ว่ะ ทะเลาะกับหัวหน้างาน ทุกคน เราขอถามอย่างสิ ระหว่าง เจ้าของร้าน กับรองผู้จัดการร้าน การพูด ถ้า ทุกคนเป็นหัวหน้าทุกคนจะเชื่อคำพูดของใคร แต่เราไม่ได้ว่าเราดีนะ คนทุกคนมีเหรียญ 2 ด้านเว้ย แต่การที่จะเป็นหัวหน้าคนนะเว้ย มันต้องเอามาชั่งน้ำหนักป่าววะ เราก็ไม่ได้ว่าเราดีนะ แต่ การบกพร่องของเรา มันยังน้อยกว่าการทำงานที่มีประสิทธิภาพ แต่ที่คนอื่นยังไม่เคยทำได้เราก็สามารถทำได้เว้ย ลูกค้าก็ติด เราเป็น pg จะขอไม่บอกนะว่าอยู่ค่ายไหน เราทำงานนี้มา 6 ปีกว่าแล้วเว้ย แต่หัวหน้างานเรา เลือกที่จะเชื่อรองผู้จัดการร้านมากกว่าเจ้าของร้าน ทั้งๆที่เจ้าของร้านบอกว่า เราไม่ได้ผิดอะไรขนาดนั้น มันถึงกับที่น้องจะขอลาออกเลยหรอ แต่หัวหน้างานเว้ย คือหัวหน้างานเขาก็รู้จักกับเรามาหลายปีแล้วนะ เขาก็น่าจะรู้เปล่าวะว่านิสัยเด็กแต่ละคนเป็นยังไง เขาคิดว่าเราเอาเรื่องนี้ ไปฟ้องเจ้าของร้าน แล้วทำไมต้องไปฟ้องวะ เราก็เลยแบบตัดปัญหาด้วยการลาออก ขอหัวหน้างานลาออกเว้ย มีงานรองรับไหม ไม่มีเพราะไม่เคยคิด เพราะเรารักงานตัวนี้มาก แต่ก็จำใจต้องออก ช่างมันเถอะว่ะ ปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาคต เรื่องที่ 4 เราไปชอบ PR ผู้ชายคนหนึ่งว่ะ ตอนแรกก็จะไม่อะไรแล้วแหละ แต่ผู้ชายอ่ะเนาะ แรกๆมันก็เอาใจเก่งแบบนั้นล่ะเนาะ เราเป็นคนขาดความอบอุ่นเว้ย เราไม่เคยได้ความอบอุ่นจากพ่อกับแม่เลยมันก็เลยแพ้ที่ว่าผู้ชายมาทำดีด้วย ก็ไม่รู้นะเว้ยว่า เขาเรียกว่าหลงรักเขาหรือเปล่า เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าคำว่ารักมันเป็นยังไงเว้ย สวัสดีเพื่อนวันที่แสนสวยที่สุดเลยออกมาบันทึกเป็นประวัติศาสตร์เตือนตัวเองเตือนสติตัวเองเอาไว้ คือแม่เป็นเรื่องที่โคตรหลายเรื่องมาก เรื่องที่ 4 ยังเล่าไม่จบเลย ตอนที่คบกันน่ะ ธรรมดาแล้วนะคำพูดแล้วก็ไปเชื่อทำไมข้างหน้าขนาดนั้น เราถามเขาว่ามีแฟนไหมเขาก็บอกว่าไม่มี เราคบกับเขามาเว้ย เราก็ไม่คุยกับเด็กคนอื่นเลยนะ แต่ก่อนเรายอมรับนะเว้ยเราคุยกับเด็กเยอะมาก แต่พอเลือกที่จะคบกับเขา ก็ตัดทุกคนเลยเว้ย จะมาวันนี้ ไม่รู้อะไรดลใจว่ะ ไปเจอเขาใน IG แฟนก็แท็ก Story มาเว้ย Happy Birthday นะ แฟนจ๋า ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างกัน รักแฟนมากๆนะ อี แล้วกูล่ะ กูคือใครวะ ว่าจะเซอร์ไพรส์เขาเว้ย จะไปเซอร์ไพรส์เขาถึงร้านเลยเว้ย วันเกิดเขา แต่โดนเซอร์ไพรส์ก่อนว่ะ โคตรดีเลย ขอบคุณกับชีวิตเฮงซวย ที่เกิดขึ้นในวันนี้เว้ย กูไม่เหลืออะไรในชีวิตแล้ว กูเหนื่อยแล้วว่ะ ชีวิตกูไปหมดแล้ว เหนื่อยจริงๆ ไม่มีใครที่เข้าใจกูเลย หมดแล้วชีวิตนี้ 
#ชีวิตบัดซบ