เหมือนความคิดผมมันกำลังย้อนแย้งกับตัวเองหรือเปล่าไม่รู้
สิ่งที่คิดมาตลอดและยังคงคิด
[1] คือผมไม่สนใจเรื่องฟงๆแฟนๆ ไม่แม้แต่จะคิดหาสาวหรือมองใครแม้แต่น้อย มันแบบเป็นเรื่องที่ผมไม่สนใจเลย
แต่กับเพื่อน ผญ คนนั้น “เหมือน”ผมกำลังชอบเขาอยู่ในใจมากๆ
มันเป็นความรู้สึกทึ่ ผมแค่อยากเห็นเขามีความสุข ไม่อยากให้เขาทุกข์ เขาเป็นคนพื้นที่นะ มีเพื่อนเก่าเรียนที่นี่ มีโรงเรียนเก่าที่ไปเยี่ยม เรียกได้ว่าผมรู้ตั้งแต่แรกว่า เพื่อนคนนี้มีโลกหลายใบให้เอนจอย
แต่ในส่วนของผม ผมจะไม่ก้าวก่ายโลกใบไหนของเขา ขอแค่ในโลกนี้(ในรั้วมอ) ผมจะไม่ทำให้เขาปวดหัว (😅) อยากให้เขาสนุก ไม่ได้หวังอะไรจากเขาเลย
และตาม [1] อันนี้ยังคงจริง ผมไม่เคยอยากมีแฟน ไม่คิดแม้สักนิด มันมีแค่ความรู้สึก ที่ผมพิมพ์ไป เหมือนมีแต่ความหวังดีให้ ในฐานะเพื่อนคนนึง ที่มองเขาเป็นเพื่อนที่สำคัญ
ไม่ว่าวันนึง ผมจะพัฒตาตัวเองจนให้ไม่น่าปวดหัวในสายตาเพื่อน จนพึ่งพาได้หรือเปล่า ผมก็จะไม่มีวันล้ำเส้นเพื่อนเด็ดขาด ไม่มีความคิดนี้ในหัวแม้แต่น้อย
แต่นึกๆดูแล้วก็ไม่ถึงกับย้อนแย้งซะทีเดียวหรอก(มั้ง) เพราะเป้าหมายตัวเองในสังคมเพื่อนมหาลัย ผมก็อยากจะเป็นคนที่สดใสให้พลังบวก และพร้อมซัปพอร์ตเพื่อนทุกเรื่องที่ช่วยได้อยู่ละ 
เพียงแต่เพื่อน ผญ คนนี้อาจจะเป็นเพื่อนคนแรกๆที่ผมรู้จักและคุยด้วยเยอะ(ในแชตช่วงแรกๆ) และพอยิ่งมีเคยทำให้เขาปวดหัว มันเลยยิ่งรู้สึกว่าเราจะต้องทำตัวเองให้ดีกว่านี้