สวัสดีค่ะ มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง หรือเราอาจจะเป็นคนเดียว
เราเป็นคนๆนึงที่ไม่ชอบฟังคำสั่งใครซ้ำๆ คือขอบอกตรงๆมันน่ารำคาญมาก คือเดียวเราก็ไปทำ แต่ก็สั่งอยู่ได้อะคะ อย่างแม่ของเรานะคะ คือแม่เป็นคนขี้บ่นเลยเล เวลามีช่วงเวลาสำคัญเกียวกับเรื่องเรียนเราแม่ก็มักจะจี้ให้เรา"อ่านหนังสืออยากให้ซ้ำรอยเดิมหรอ เดียวก็ตกหรอก อยากตกมากหรอ" เราก็ได้แต่เงียบเพระาเถียงไปก็โดนด่า คือมันไม่ได้แบบสั่งแบบปกติอะคะ เขาเห็นเราจับโทรศัพท์ถึงแม้จะพึ่งเล่นก็ตามเขาก็จะบอกอ่านหนังสือทบทวนบทเรียน เดินผ่านก็พูดแล้วกว่าจะเดินออกไปก็ปาไปเป็นนาทีเลยคะกว่าจะไป เจอหนเาก็สั่งขนาดงานบ้านยังพูดแล้วพูดอีก เขาสั่งจนเราหลอนเลยคะ มันมีอยู่ครั่งนึงช่วงใกล้สอบ เราอ่านหนังสือพร้อมกับคลอกับเพื่อนไปด้วยเพื่อจะไม่ให้ตัวเองเครียด แม่บอกกับเราว่า"คุยเห้อะไรนักหนาหนังสืออะอ่านบ้างไหมคุยแต่เรื่องปัณญาออนเพื่อนอะว่างสายไปได้เลกูรำคาญ" เราก็เลยปิดประตูใส่ไปเลยเพราะเรารู้สึกหงุดหงิดมาก คือเขาไม่เข้าใจในสิ่งที่เราทำเลยอะคะ เขามองแต่จุดดอยจุดเสียของเราเขาจะชอบเอาเรื่องแย่ๆเรื่องดอยของเรามาพูดใส่เราเพื่อนจะให้เราทบทวนบทเรียนอ่านหนังสือ เหมือนเอาคำพูดมาเป็นแรงพลักดันแต่เขาจะรู้ไหมว่ามันทำให้เราเกลียดมากเรารู้สึกแย่มากเพราะเขาไม่เข้าใจเราเลยเขาแค่เห็นแต่เขาไม่ได้เข้าใจถึงตัวเราจริงๆ แล้ววันนี้เลยคะมันเป็นช่วงใกล้สอบเราเดินไปคุยเล่นกับแม่เพระรู้สึกเครียดกับเนื้อหาของหนังสือที่อ่านไป แม่ก็ทำหน้าตึงใส่เรา แล้วก็บอกกับเราว่า"เป็นเห้อะไรหนังสือเคยอ่านบ้างรึยัง"แล้วก็เงียบสักพักเราก็เลยนั่งไถฟีดในยูทูปไปข้างเขาแล้วเข้าก็พูดอีกว่า"ไป อ่านหนังสือ"พูดซ้ำๆจนเรารำคาญแล้วก็เลยตะโกนใส่เขาเอาความรู้สึกอัดอั้นกดดันตะโกนใส่เขาไป"อ๊าาาากกกกก!!"เราหงุดหงิดมากทำไมต้องบอกหลายๆรอบกูก็อ่านแล้วไงทบทวนอยู่ทุกวันเหนื่อยเครียดอยู่ทุกวันทำไมไม่มองบ้าง แม่ตะโกนกลับมาว่า"เป็นเห้อะไร!!! เป็นบ้าอะไรของ!!"เราเลยตะโกนมส่หนเาแม่กลับว่า"เออ! หนูมันบ้า!!ไม่ได้เรื่อง!!"เราไม่ไหวแล้วเราเลยเดินเข้าไปในห้องแล้วก็ร้องไห้ออกมา เรากดดันเราเครียด เราเกลียด ไม่ชอบคนสั่งอะไรย้ำๆ 

อันนี้เป็นเรื่องสวนตัวที่อยากเล่าอยากระบายค่ะ ไม่รู้ว่าใครจะคิดยังไงจะคิดว่าเราบ้าก็ได้นะค่ะ หรือมันอาจจะเป็นเรื่องปกติที่เรารับไม่ได้อยู่คนเดียว