หลังจากได้ดู นรสิงห์ ตอนของอสูรแห่งความโลภ ศิปุ กับ อุรเคน จบ
ผมได้ข้อคิดจากอสูรร้ายอย่างอุรเคนมีให้ความรักให้กับแม่ของเขามาก
ถึงแม้ตัวจะตาย แต่ก็ขอให้ได้มากราบลา พร้อมขอโทษแม่เป็นครั้งสุดท้าย
เลยทำให้ผมคิดว่า แม้แต่อสูรที่ชั่วช้ามากๆ ก็ยังมีความรักของแม่ที่เป็นเหมือนจุดเล็กๆในใจค่อยอุ้มชูอยู่เสมอ
สำหรับผม ถือว่าเป็นตอนจบของชุดแรก ที่ซึ้งกินใจมาก ตอนที่ผมนั่งดูกับแม่ คือ น้ำตาซึมเลย จนแม่ถามว่าเป็นซึ้งอะไรขนาดนั้น
จริง ๆ ก็เขินเหมือนกันนะครับ แต่ก็ทำให้ผมเข้าใจความรักที่ผมมีให้แม่มากขึ้นด้วยเลย
อุรเคนถึงจะเป็นอสูรชั่วช้าแค่ไหน แต่ก็รักแม่มาก