ตอนนี้เราเรียนอยู่ที่ๆหนึ่ง เราเคยมีเพื่อนที่สนิทมากๆอยู่ 1 คน สนิทชนิดที่ว่าไปไหนมาไหนตัวติดกันและเรารู้สึกรักเขามากๆ และก็ไม่ค่อยคุยหรือสุงสิงกับใครเลย เราสามารถคุยได้ทุกเรื่อง ปรึกษาได้ทุกอย่าง แต่พอมาวันหนึ่งเพื่อนสนิทเราคนนี้ก็เริ่มตีตัวออกห่างเรา โดยที่เราไม่รู้เลยว่าเกิดจากอะไร ในที่สุดเพื่อนเราคนนี้ก็ไปตีสนิทกับคนกลุ่มที่เราเคยไม่ชอบหน้ากันอยู่แล้ว หลังๆมาเรารับรู้ถึงความรู้สึกว่าคนในห้องเรียนได้ว่าทุกคนเปลี่ยนไป ไม่ค่อยมีใครคุยกับเรา สุดท้ายเราต้องอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อน ไม่มีสังคม ปิดตัวคนเดียว มีอารมณ์ดิ่งอยู่บ่อยๆ พื้นฐานเราเป็นคนแคร์คนอื่นมาก กลัวจะไม่มีเพื่อน กลัวจะไม่มีใครคบ สุดท้ายต้องมาเจอกับความรู้สึกแบบนี้ เราควรทำอย่างไร หรือรรคิดอย่างไร เพื่อนๆพอมีคำแนะนำหรือคำปลอดโยนคนนี้บ้าง
อยากเปลี่ยนมุมมองความคิด ในการอยู่คนเดียวโดยไม่หว้าเหว่ ..