ถ้าให้ตอบตามตรงมันไม่ได้แย่ที่สุดครับ
จริง ๆ มันไม่ได้แย่แบบคนอดอยากปากแห้งกันถ้วนหน้าแบบนั้น
(ก่อนหน้านี้ที่เป็นช่วงโควิดน่ะใช่ อันนั้นแย่มาก ตอนนี้ก็เริ่มฟื้นตัวได้ประมาณนึงแล้ว)

แต่ที่ไทยกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ คือ ปัญหาความเหลื่อมล้ำด้านเศรษฐกิจที่มันจะส่งผลทอดไปสู่ความเหลื่อมล้ำด้านอื่น ๆ ต่างหาก
คนรวยก็รวยขึ้นเรื่อย ๆ คนชนชั้นกลาง - ล่างก็ดิ้นรนกันไป กลางอาจจะไม่ได้ปากกัดตีนถีบแต่ล่างนี่สิ

ต้องถามว่าแย่กับกลุ่มไหนล่ะ

ถ้าแย่กับกลุ่มคนรวย คนมีเงิน คนมีปัญญากู้เงินต่างประเทศ  ต้มยำกุ้งปี 40 แย่กว่า   แต่ก็นั่นแหละ คนกลุ่มนี้ในประเทศไทยกำเงินมาก แต่จำนวนน้อย ถ้ามองในแง่ผลประทบทางเม็ดเงินเศรษฐกิจก็มหาศาล แต่ถ้านับจำนวนหัว ก็ไม่กี่ล้านคนที่เป็นเจ้าของทุน  ส่วนระดับพนักงานกินเงินเดือน ก็ยังมีภาคเกษตรรองรับ ตกงานกลับบ้าน  ตกงานขายแซนวิช  อยู่ได้ เพราะ ประชาชนธรรมดาทั่วๆไปที่ไม่ได้อยู่ในตลาดทุนยังมีกำลังซื้อปกติ

ถ้าแย่กับชนชั้นกลาง ชั้นล่าง ตอนนี้ก็น่าจะติด TOP   ชนชั้นกลางติดกับดักรายได้ปานกลาง เงินเดือนไม่ขยับ ขณะที่ต้องแบกภาระสังคมสูงอายุ  ส่วนชั้นล้างเจอกับค่าครองชีพ ค่าไฟเป็นตัวอย่างชัดเจน  ขณะที่เจ้าของกลุ่มทุน รวยขึ้นๆ เพราะดูดซับความมั่งคั่งได้มากขึ้น มีเครื่องไม้เครื่องมือมากมายเอื้ออำนวย และ ควบคุมการเมืองไทยได้

ก็นั่นแหละ ถ้าพูดว่าแย่ ก็ต้องระบุกลุ่มไป แย่สำหรับกลุ่มหนึ่ง ก็ไม่ได้แย่สำหรับอีกกลุ่ม คนที่เสพย์สุขบนความทุกร้อนของคนอื่นๆมีถมเถไป ยกตัวอย่าง ประเทศพม่า  ได้ยินก็มองว่าแย่ มีแต่สงคราม รบกัน ฆ่ากัน ประชาชนหนีตาย แต่อีกมุมหนึ่ง ไฮโซพม่าก็หอบเงินมาเดินช๊อปปิ้ง พารากอน ซื้อคอนโดหรูอยู่ กทม. เดินห้าง ลอนดอน    ก็นั่นแหละ คนพม่าก็ไม่ได้ลำบากทุกคน