มีการจารกรรมไวรัสล้างโลก ตำรวจชื่อว้อวต้องมาทำคดีนี้
ว้อว "คดีใหญ่ขนาดนี้เราต้องมีคนช่วยงะ"
หัวหน้า "คนเราขาดก็รู้อยู่ ทำ ๆ ไปเถอะ"
ว้อวรู้ว่าตนต้องตายแน่นอนเลยไปร่ำลาลูกสาวที่โรงเรียน
ลูก "ขอแค่มีสมบัติเหลือสำหรับเราก็พอ"
ว้อว "เราแค่คนจน ลูกต้องอยู่อย่างลำบากแน่นอนต่อไปนี้"
ลูก "เราจะไปเป็นโคโยตี้หาเลี้ยงชีพ"
ว้อว "แล้วแต่เลย เราไม่ได้อยู่รับรู้ไรอยู่แล้ว"
ร่ำลาเรียบร้อย ว้อวก็มุ่งสู่เมืองกอดอน
ว้อว "มาถึงเมืองกอดอนก็ต้องหาซื้อกันพลาก่อนเบย"
ทันใดนั้นเองก็มีคน ๆ นึงชื่องอเดินมาหา
งอ "เราจะมาช่วยเจ้าทำคดี"
ว้อว "จะให้เราเข้าใจผิดว่าหัวหน้าเปลี่ยนใจจัดหามาให้สินะ เราไม่หลงกลหรอก"
งอ "ไม่เชื่อไรง่าย ๆ ดี"
ว้อว "เพราะงั้นเจ้าคือคนขโมยไวรัส"
งอ "ก็งี้ทุกที กล่าวหาคนอื่นทุกที"
ทันใดนั้นเองนางสาวนิวพ่อก็เดินมา
นิวพ่อ "เราคือน้องของงอ เราฉีดไวรัสเข้าร่างกายเราแล้ว"
ว้อว "ต้องไปหา ดร. เซ็รเท็ร เพื่อแก้ให้ภายใน 48 ชั่วโมง"
นิวพ่อ "แต่ผ่านมา 3 วันแล้ว"
งอ "ช่วยโลกไม่ทัน เค"
นิวพ่อ "ก็ไม่ไงง่ะเนอะ"
นิทานก่อนนอน 142
ว้อว "คดีใหญ่ขนาดนี้เราต้องมีคนช่วยงะ"
หัวหน้า "คนเราขาดก็รู้อยู่ ทำ ๆ ไปเถอะ"
ว้อวรู้ว่าตนต้องตายแน่นอนเลยไปร่ำลาลูกสาวที่โรงเรียน
ลูก "ขอแค่มีสมบัติเหลือสำหรับเราก็พอ"
ว้อว "เราแค่คนจน ลูกต้องอยู่อย่างลำบากแน่นอนต่อไปนี้"
ลูก "เราจะไปเป็นโคโยตี้หาเลี้ยงชีพ"
ว้อว "แล้วแต่เลย เราไม่ได้อยู่รับรู้ไรอยู่แล้ว"
ร่ำลาเรียบร้อย ว้อวก็มุ่งสู่เมืองกอดอน
ว้อว "มาถึงเมืองกอดอนก็ต้องหาซื้อกันพลาก่อนเบย"
ทันใดนั้นเองก็มีคน ๆ นึงชื่องอเดินมาหา
งอ "เราจะมาช่วยเจ้าทำคดี"
ว้อว "จะให้เราเข้าใจผิดว่าหัวหน้าเปลี่ยนใจจัดหามาให้สินะ เราไม่หลงกลหรอก"
งอ "ไม่เชื่อไรง่าย ๆ ดี"
ว้อว "เพราะงั้นเจ้าคือคนขโมยไวรัส"
งอ "ก็งี้ทุกที กล่าวหาคนอื่นทุกที"
ทันใดนั้นเองนางสาวนิวพ่อก็เดินมา
นิวพ่อ "เราคือน้องของงอ เราฉีดไวรัสเข้าร่างกายเราแล้ว"
ว้อว "ต้องไปหา ดร. เซ็รเท็ร เพื่อแก้ให้ภายใน 48 ชั่วโมง"
นิวพ่อ "แต่ผ่านมา 3 วันแล้ว"
งอ "ช่วยโลกไม่ทัน เค"
นิวพ่อ "ก็ไม่ไงง่ะเนอะ"