นิทานก่อนนอน 142

มีการจารกรรมไวรัสล้างโลก ตำรวจชื่อว้อวต้องมาทำคดีนี้

ว้อว "คดีใหญ่ขนาดนี้เราต้องมีคนช่วยงะ"

หัวหน้า "คนเราขาดก็รู้อยู่ ทำ ๆ ไปเถอะ"

ว้อวรู้ว่าตนต้องตายแน่นอนเลยไปร่ำลาลูกสาวที่โรงเรียน

ลูก "ขอแค่มีสมบัติเหลือสำหรับเราก็พอ"

ว้อว "เราแค่คนจน ลูกต้องอยู่อย่างลำบากแน่นอนต่อไปนี้"

ลูก "เราจะไปเป็นโคโยตี้หาเลี้ยงชีพ"

ว้อว "แล้วแต่เลย เราไม่ได้อยู่รับรู้ไรอยู่แล้ว"

ร่ำลาเรียบร้อย ว้อวก็มุ่งสู่เมืองกอดอน

ว้อว "มาถึงเมืองกอดอนก็ต้องหาซื้อกันพลาก่อนเบย"

ทันใดนั้นเองก็มีคน ๆ นึงชื่องอเดินมาหา

งอ "เราจะมาช่วยเจ้าทำคดี"

ว้อว "จะให้เราเข้าใจผิดว่าหัวหน้าเปลี่ยนใจจัดหามาให้สินะ เราไม่หลงกลหรอก"

งอ "ไม่เชื่อไรง่าย ๆ ดี"

ว้อว "เพราะงั้นเจ้าคือคนขโมยไวรัส"

งอ "ก็งี้ทุกที กล่าวหาคนอื่นทุกที"

ทันใดนั้นเองนางสาวนิวพ่อก็เดินมา

นิวพ่อ "เราคือน้องของงอ เราฉีดไวรัสเข้าร่างกายเราแล้ว"

ว้อว "ต้องไปหา ดร. เซ็รเท็ร เพื่อแก้ให้ภายใน 48 ชั่วโมง"

นิวพ่อ "แต่ผ่านมา 3 วันแล้ว"

งอ "ช่วยโลกไม่ทัน เค"

นิวพ่อ "ก็ไม่ไงง่ะเนอะ"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่