มีเรื่องจะแชร์&ปรึกษาเพื่อนๆ พันทิปค่ะ
เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีครึ่งแล้ว เขาเป็นรักแรกของเรา เจอกันในเกมออนไลน์ค่ะ เราอายุมากกว่าแฟน 3 ปี ปัจจุบันเราอายุ 25 แฟนอายุ 22 ปีค่ะ เจอกันตอนเราอายุ 22 อยู่ปี 3 ส่วนแฟนเขาไม่ได้เรียนหนังสือ อาศัยการขอเงินพ่อในการใช้ชีวิต ได้เดือนละ 3,000 +ขายของในเกมได้เดือนละ 2,000-3,000 บาท ตอนคุยกันแรก ๆ เรารู้จักเขาในฐานะผู้หญิง โลกในเกมเขาเป็นผู้หญิง ทำเสียงเป็นผู้หญิง ซึ่งเราก็ไม่ติด ชอบได้ทุกเพศ คุยกันประมาณ 3-4 เดือน เขาก็สารภาพว่าเป็นผู้ชายนะ เราก็ตกใจนิดหน่อย แต่ก็ทำไงได้ ชอบไปแล้ว ก็นัดเจอกัน เราแอบพ่อแม่ไปเจอกับเขา ไปเที่ยวด้วยกัน 7 วัน เราหลอกพ่อแม่ว่าไปบ้านเพื่อนค่ะ
หลักจากนั้นก็แยกกัน เป็นช่วงจังหวะที่เพื่อนร่วมหอย้ายไปอยู่หอในมหาวิทยาลัยพอดี ทำให้เราต้องอาศัยอยู่คนเดียว เขาก็ขอมาอยู่ด้วยกันเพราะคิดถึงกันมากเลย รักกำลังเบ่งบานอะเนอะช่วงนี้ ก็ตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันในหอพัก ช่วงแรกที่อยู่ด้วยกันทุกอย่างมันดีไปหมด เขาบอกเราว่า เขามีรายได้จากการขายของในเกม 7-8 พัน บอกว่าไม่ต้องห่วงอนาคต ถึงแม้ไม่มีการศึกษา แต่เขามีทรัพย์สินของพ่อ เป็นรถบรรทุก 1 คนที่พอสัญญาจะให้เขา รอเขาอายุ 21 เขาขับรถได้พ่อก็จะให้รถ รายได้ก็เป็น 3-4 หมื่นแล้ว เราก็เชื่อเขา
ระหว่างนั้นก็มีปัญหาเรื่องต้องย้ายหอ เพราะ หอเดิมราคาเริ่มขึ้น ก็เลยตัดสินใจย้ายหอ ซึ่งในช่วงนั้นเราช็อตมาก เขาก็เลยให้เราขายแหวนทองครึ่งสลึงที่แม่ซื้อให้ บอกว่าหลังจกานั้นเดี๋ยวค่อยหาคืน ระหว่างนั้นและหลังจากนั้นก็ประสบปัญหาเรื่องเงินมาโดยตลอด จากแหวนทองครึ่งสลึง ลามไปเป็นสร้อยข้อมือ 2 สลึง เราทยอยขายของมีค่าไป เพราะอยากอยู่กับเขา ไม่อยากให้เขาลำบาก เขาก็เทคแคร์ความรู้สึกเราดีนะ กลับมาเจอกันก็มากอดมาหอมเราตลอด แต่เขาก็เอาแต่เล่นเกมอยู่วนโลกของเกม ได้เงินบ้างไม่ได้บ้าง ส่วนมากไม่ได้ ถ้าได้ก็เอาไปเติมเกมหมด
หลังจากคบประมาณปีครึ่ง แม่เราจับได้ว่าแอบไปอยู่ด้วยกัน แม่เสียใจมาก และขอทองหมั้น 2 บาท แฟนเราก็โทรบอกพ่อ ขอเงินพ่อเขา พ่อเขาก็โอนมาให้อแม่เราก็ต้องยอมรับทั้งน้ำตา เรารู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้มาก เราบอกให้เขาหางานทำ อย่างน้อยก็สร้างความน่าเชื่อถือให้แม่คิดว่าเขาดูแลเราได้ เพราะตอนนี้เขาไม่มีอะไรสักอย่าง ใช้ชีวิตไปวันๆมาก แต่เขาบอกว่าอายุยังไม่ถึง ต้องรอ 23 ปีก่อนถึงจะขัยรถบรรทุกได้ เราบอกให้หางานอื่นก่อน เขาก็ไม่เอา ไม่อยากทำงานใช้แรงงาน
พอปี 65 เราก็ย้ายมาอยู่จังหวัดบ้านเกิดแม่ มาทำงานในเมืองนี้ เพราะเป็นเมืองใหญ่งานเยอะ เราตัดสินใจเช่าห้องพัก 1 ห้อง มีแอร์เก่าๆกินไฟมากอยู่ 1 ตัวกับห้อง 2 ห้อง ในเดือนแรก แฟนเราออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เพราะเรายังไม่มีเงินเดือน แต่พอเดือนต่อไปเราก็ใช้คืนหมด หลังจากนั้น เงินก็ไม่พอใช้มาตลอด แฟนเราก็ชอบมาถามว่าหมดไปกับอะไรเยอะแยะ ค่าใช้จ่ายในบ้านก็ไม่เยอะ ทำไมหมดเยอะ ก็เลยตัดสินใจกันแยกกระเป๋า จึงเกิดเป็นจุดเริ่มต้นของการยืมเงิน
พอต้นปี 66 พ่อของแฟนเราตัดสินใจแต่งงานใหม่ เงินที่เคยได้ 3,000 ก็ลดเหลือ 7-8 ร้อยบาท แฟนเราก็เริ่มมีเงินติดลบตั้งแต่ตอนนั้น ยืมเราเดือนละนิดละหน่อย ไม่มีข้าวกินก็ของเงินค่าข้าววันละ 100 บาท เราสงสารก็ให้ทุกครั้ง แต่ให้เยอะก็ไม่ได้ จะไม่พอกินเอา เงินเดือนเด็กจบใหม่ 12,000+ ค่าเครื่องใช้ไฟฟ้าหรืออุปกรณ์ในบ้านทั้งหมดเราเป็นคนซื้อเอง โต๊ะ ไมโครเวฟ ตู้เย็น เครื่องใช้ในห้องน้ำ ในครัว ซื้อเองหมด เขาไม่ช่วยอะไรเลย
อีกเรื่อง เขาสูบบุหรี่จัดมาก 1 ซองใช้ได้แค่ 2 วันครึ่ง บางทีเงินซื้อข้าวไม่มีแต่ต้องได้สูบบุหรี่...
เมื่อตอนเดือนพฤษภาคม เขาตัดสินใจขายโน๊ตบุ๊คตัวเก่า และไปซื้อตัวใหม่ โดยเอาเงินที่ขายตัวเก่าดาวน์ แล้วใช้บัตรเรา ผ่อนตัวใหม่ เราเตือนหลายครั้งแล้วนะว่าไม่ควรเลย เพราะแค่ค่าหอน้ำไฟ เธอยังติดเค้าอยู่เลย สุดท้ายเขาก็อ้อนจนเราใจอ่อน ยอมผ่อนให้
และตอนนี้สถานการณ์ล่าสุด เราตัดสินใจบอกเลิกเขา ยอดเงินที่ติดเราตอนนี้ 9,000 บาท ไม่รวมค่าผ่อนโน๊ตบุ๊คที่ค้างอีก 8 เดือน เดือนละ 1,800 บาท
เรารู้สึกเป็นห่วงเค้ามาก ไม่มีเราเขาก็ไม่เหลือใครแล้ว พ่อก็มีเมียใหม่ แม่ก็ไม่สนใจ เราอยากกลับไปดูแลมากๆเลย แต่พอคิดอีกที เราโหยหาชีวิตที่อยู่คนเดียวมาก ได้ใช้เงินตัวเองเต็มที่ มีหลายอย่างที่เราอยากได้ แต่เราต้องสำรองเงินให้เขาตลอด ถ้าเขาไม่มี จะมาขอเราทุกครั้ง
ไม่รู้เหมือนกันว่าที่มาแชร์เรื่องราวให้ฟังวันนี้ต้องการอะไร ต้องการระบาย ต้องการให้มีคนสักคนบอกว่าไม่เป็นไร ปล่อยเขาไปเถอะ หรือต้องการหาวิธีมูฟออนจากความสึกอยากกลับไปของตอนนี้ แต่ขอขอบคุณที่รับฟังเรื่องของเราจนจบค่ะ
เป็นรักแรกที่เหนื่อยและเสียเวลาที่สุด…
เรากับแฟนคบกันมา 3 ปีครึ่งแล้ว เขาเป็นรักแรกของเรา เจอกันในเกมออนไลน์ค่ะ เราอายุมากกว่าแฟน 3 ปี ปัจจุบันเราอายุ 25 แฟนอายุ 22 ปีค่ะ เจอกันตอนเราอายุ 22 อยู่ปี 3 ส่วนแฟนเขาไม่ได้เรียนหนังสือ อาศัยการขอเงินพ่อในการใช้ชีวิต ได้เดือนละ 3,000 +ขายของในเกมได้เดือนละ 2,000-3,000 บาท ตอนคุยกันแรก ๆ เรารู้จักเขาในฐานะผู้หญิง โลกในเกมเขาเป็นผู้หญิง ทำเสียงเป็นผู้หญิง ซึ่งเราก็ไม่ติด ชอบได้ทุกเพศ คุยกันประมาณ 3-4 เดือน เขาก็สารภาพว่าเป็นผู้ชายนะ เราก็ตกใจนิดหน่อย แต่ก็ทำไงได้ ชอบไปแล้ว ก็นัดเจอกัน เราแอบพ่อแม่ไปเจอกับเขา ไปเที่ยวด้วยกัน 7 วัน เราหลอกพ่อแม่ว่าไปบ้านเพื่อนค่ะ
หลักจากนั้นก็แยกกัน เป็นช่วงจังหวะที่เพื่อนร่วมหอย้ายไปอยู่หอในมหาวิทยาลัยพอดี ทำให้เราต้องอาศัยอยู่คนเดียว เขาก็ขอมาอยู่ด้วยกันเพราะคิดถึงกันมากเลย รักกำลังเบ่งบานอะเนอะช่วงนี้ ก็ตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันในหอพัก ช่วงแรกที่อยู่ด้วยกันทุกอย่างมันดีไปหมด เขาบอกเราว่า เขามีรายได้จากการขายของในเกม 7-8 พัน บอกว่าไม่ต้องห่วงอนาคต ถึงแม้ไม่มีการศึกษา แต่เขามีทรัพย์สินของพ่อ เป็นรถบรรทุก 1 คนที่พอสัญญาจะให้เขา รอเขาอายุ 21 เขาขับรถได้พ่อก็จะให้รถ รายได้ก็เป็น 3-4 หมื่นแล้ว เราก็เชื่อเขา
ระหว่างนั้นก็มีปัญหาเรื่องต้องย้ายหอ เพราะ หอเดิมราคาเริ่มขึ้น ก็เลยตัดสินใจย้ายหอ ซึ่งในช่วงนั้นเราช็อตมาก เขาก็เลยให้เราขายแหวนทองครึ่งสลึงที่แม่ซื้อให้ บอกว่าหลังจกานั้นเดี๋ยวค่อยหาคืน ระหว่างนั้นและหลังจากนั้นก็ประสบปัญหาเรื่องเงินมาโดยตลอด จากแหวนทองครึ่งสลึง ลามไปเป็นสร้อยข้อมือ 2 สลึง เราทยอยขายของมีค่าไป เพราะอยากอยู่กับเขา ไม่อยากให้เขาลำบาก เขาก็เทคแคร์ความรู้สึกเราดีนะ กลับมาเจอกันก็มากอดมาหอมเราตลอด แต่เขาก็เอาแต่เล่นเกมอยู่วนโลกของเกม ได้เงินบ้างไม่ได้บ้าง ส่วนมากไม่ได้ ถ้าได้ก็เอาไปเติมเกมหมด
หลังจากคบประมาณปีครึ่ง แม่เราจับได้ว่าแอบไปอยู่ด้วยกัน แม่เสียใจมาก และขอทองหมั้น 2 บาท แฟนเราก็โทรบอกพ่อ ขอเงินพ่อเขา พ่อเขาก็โอนมาให้อแม่เราก็ต้องยอมรับทั้งน้ำตา เรารู้สึกเสียใจกับเรื่องนี้มาก เราบอกให้เขาหางานทำ อย่างน้อยก็สร้างความน่าเชื่อถือให้แม่คิดว่าเขาดูแลเราได้ เพราะตอนนี้เขาไม่มีอะไรสักอย่าง ใช้ชีวิตไปวันๆมาก แต่เขาบอกว่าอายุยังไม่ถึง ต้องรอ 23 ปีก่อนถึงจะขัยรถบรรทุกได้ เราบอกให้หางานอื่นก่อน เขาก็ไม่เอา ไม่อยากทำงานใช้แรงงาน
พอปี 65 เราก็ย้ายมาอยู่จังหวัดบ้านเกิดแม่ มาทำงานในเมืองนี้ เพราะเป็นเมืองใหญ่งานเยอะ เราตัดสินใจเช่าห้องพัก 1 ห้อง มีแอร์เก่าๆกินไฟมากอยู่ 1 ตัวกับห้อง 2 ห้อง ในเดือนแรก แฟนเราออกค่าใช้จ่ายทุกอย่าง เพราะเรายังไม่มีเงินเดือน แต่พอเดือนต่อไปเราก็ใช้คืนหมด หลังจากนั้น เงินก็ไม่พอใช้มาตลอด แฟนเราก็ชอบมาถามว่าหมดไปกับอะไรเยอะแยะ ค่าใช้จ่ายในบ้านก็ไม่เยอะ ทำไมหมดเยอะ ก็เลยตัดสินใจกันแยกกระเป๋า จึงเกิดเป็นจุดเริ่มต้นของการยืมเงิน
พอต้นปี 66 พ่อของแฟนเราตัดสินใจแต่งงานใหม่ เงินที่เคยได้ 3,000 ก็ลดเหลือ 7-8 ร้อยบาท แฟนเราก็เริ่มมีเงินติดลบตั้งแต่ตอนนั้น ยืมเราเดือนละนิดละหน่อย ไม่มีข้าวกินก็ของเงินค่าข้าววันละ 100 บาท เราสงสารก็ให้ทุกครั้ง แต่ให้เยอะก็ไม่ได้ จะไม่พอกินเอา เงินเดือนเด็กจบใหม่ 12,000+ ค่าเครื่องใช้ไฟฟ้าหรืออุปกรณ์ในบ้านทั้งหมดเราเป็นคนซื้อเอง โต๊ะ ไมโครเวฟ ตู้เย็น เครื่องใช้ในห้องน้ำ ในครัว ซื้อเองหมด เขาไม่ช่วยอะไรเลย
อีกเรื่อง เขาสูบบุหรี่จัดมาก 1 ซองใช้ได้แค่ 2 วันครึ่ง บางทีเงินซื้อข้าวไม่มีแต่ต้องได้สูบบุหรี่...
เมื่อตอนเดือนพฤษภาคม เขาตัดสินใจขายโน๊ตบุ๊คตัวเก่า และไปซื้อตัวใหม่ โดยเอาเงินที่ขายตัวเก่าดาวน์ แล้วใช้บัตรเรา ผ่อนตัวใหม่ เราเตือนหลายครั้งแล้วนะว่าไม่ควรเลย เพราะแค่ค่าหอน้ำไฟ เธอยังติดเค้าอยู่เลย สุดท้ายเขาก็อ้อนจนเราใจอ่อน ยอมผ่อนให้
และตอนนี้สถานการณ์ล่าสุด เราตัดสินใจบอกเลิกเขา ยอดเงินที่ติดเราตอนนี้ 9,000 บาท ไม่รวมค่าผ่อนโน๊ตบุ๊คที่ค้างอีก 8 เดือน เดือนละ 1,800 บาท
เรารู้สึกเป็นห่วงเค้ามาก ไม่มีเราเขาก็ไม่เหลือใครแล้ว พ่อก็มีเมียใหม่ แม่ก็ไม่สนใจ เราอยากกลับไปดูแลมากๆเลย แต่พอคิดอีกที เราโหยหาชีวิตที่อยู่คนเดียวมาก ได้ใช้เงินตัวเองเต็มที่ มีหลายอย่างที่เราอยากได้ แต่เราต้องสำรองเงินให้เขาตลอด ถ้าเขาไม่มี จะมาขอเราทุกครั้ง
ไม่รู้เหมือนกันว่าที่มาแชร์เรื่องราวให้ฟังวันนี้ต้องการอะไร ต้องการระบาย ต้องการให้มีคนสักคนบอกว่าไม่เป็นไร ปล่อยเขาไปเถอะ หรือต้องการหาวิธีมูฟออนจากความสึกอยากกลับไปของตอนนี้ แต่ขอขอบคุณที่รับฟังเรื่องของเราจนจบค่ะ