สงสัยเหลือเกินว่า จิต 17ขณะที่เกิดในอติมหันตารมณ์นั้นเป็นเชาวนะจิตเสีย7 ขณะนั้นได้มีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกหรือเปล่าครับถ้ามีกล่าวไว้ก็สงสัยต่อว่าทำไมเชวนะจิตถึงต้องเกิดซ้ำๆกันถึง 7ขณะจะมากหรือน้อยกว่านี

ภาวนาไปไม่ถึงไหนเลยพิจารณาอสุภะย้ำๆเลยได้มั้ยแล้วจิตจะฟุ้งซ่านไหมถ้าพิจารณาอสุภะสลับลมหายใจทั้งๆที่จริงเพิ่งเริ่มจะภาวนานี่สามารถพิจารณาอสุภะสลับกับลมหายใจแล้วจิตจะฟุ้งไหม

ถ้าจิตสูญ จิตเกิด-ดับ ทุกวินาที เป็นคนละดวงกัน กายก็คนละอัตภาพกัน ใครเป็นผู้บำเพ็ญบารมี 20 40 80 อสงไขย เป็นมหาโพธิสัตว์เพื่อตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า…???! จากพระสูตรนี้ เห็นได้ชัดพระเวสสันดรและพ

จิต เกิด/ดับ เห็นไปเรื่อยๆ จนเกิดความจางคลาย เบื่อหน่ายคลายกำหนัด วันดีคืนดี ขันธวิมุตติ จิตหลุดพ้น เมื่อดับขันธ์ปรินิพพานไป ก็สูญสลายหายไป ขัดกับพุทธพจน์ น อุปฺปาโท ปญฺญายติ ไม่ปรากฏมีการเกิด น ว

ขันธ์5 เป็นอนัตตา อัจฉริยมนุษย์ได้กล่าวไว้ หมายความว่า เรารู้ทุกอย่าง แต่ควบคุมอะไรไม่ได้ซักอย่าง ขัดกับความรู้สึกสามัญธรรมดาของปุถุชนมาก ผมเข้าใจถูกไหมครับ จิตเป็นธาตุรู้ ทำหน้าที่แค่รู้กระบวนการในขั

กำหนด สภาวะของสัญญาที่ปรากฏเด้งมาเรื่อยๆ เป็น ธัมมุทธัจจะ กับ กุกกุจจะ จิตก็ว่างจากสัญญา สมาธิก็พุ่งคันเร่งขึ้นเหนือ อรูปฌานไปแล้ว แต่ว่า มันก็ว่าง ก็นั่งเพ่งไปมาอยู่แบบนั้น จนอายตนะดับสนิท แต่แล้ว ทำ

นักท่องตำรา 99% มักหลงว่า นิพพาน คือ จิตดับสูญเหมือนอรูปฌาน 4 ดับแบบนั้นจะเกิดปัญญาใดเล่า นิพพาน คือ จิตกลับสู่สภาพเดิมแท้ มีปัญญาวิมุติหลุดพ้นกิเลสและขันธ์ 5 รวมกับความว่างไร้สมมุติ จิตไม่ดับสูญและไม

เมื่อสิ่งที่เรียกว่า จิตเป็นต้นนั้นไม่เกิด จะดับได้อย่างไร แล้วจิตจักดับได้อย่างไร เมื่อจิตไม่เกิดจริงไหม ?

พอปฏิบัติไปมันก็เริ่มหาตัวเองเจอครับ จริงๆเข้าใจว่า สุญตานี่มันต้องว่าง ต้องไม่มีอะไรเลย มันเลยไปสับสน กับ ว่างของ อเนญชา ของ อรูปฌาน ว่างจาก สัญญาเสีย แต่ทีนี้ลองว่าจิต กำหนดรู้ ดูจิต เห็นสภาวะเกิดด