สอบถามค่ะ เราเกิดมาในครอบครัวที่ปิดทุกอย่าง บังคับให้เรียน เลิกเรียนกลับบ้าน อยู่บ้านทำงานบ้านถ้าไม่ทำก็เฆี่ยนตี ฝึกประหยัดเงิน ฝึกทำงานแต่เด็ก ซึ่งเรายอมรับว่าตอนแรกเราเครียดเสี่ยงฆ่าตัวตายเหมือนกัน แต่ก็เลือกหนีออกจากบ้าน หนีออกมาก็รู้สึกขอบคุณพ่อแม่ที่เลี้ยงเราแบบนี้ แต่ก็แอบเสียดายค่ะที่เขาเลี้ยงเราปิดโอกาสหลายเรื่องมาก เช่น ความฝันของเราที่อยากไปท้องฟ้าจำลองกับครอบครัวซะครั้ง พอมาคิดดู เขาน่าจะไม่พร้อมหลายเรื่อง ทั้งเงิน ทั้งเวลา ถึงเงินจะเยอะ แต่ก็เยอะไม่จริง เงินไหลไปกับธุรกิจที่เขาต้องคอยประคอง 

พอถึงวันนี้เรากลายเป็นแม่ถึงได้คิดหนักค่ะ ต้องรับหน้าที่แบบท่านเลย แต่เหนื่อยกว่าเพราะแฟนไม่มีความเป็นผู้นำค่ะ (ในสปอยคือชีวิตแฟนเรา โคตรเหมือนละครหลังข่าว)

.

หากอ่านสปอยจบแล้วต่อตรงนี้นะคะ ผลคือแฟนไม่พัฒนาตัวเองเลย ส่วนเราก็ใช้ชีวิตโคตรมันส์ หนี้สินพัวพันไปหมด (กำลังเคลียค่ะ) เรามาย้อนคิด ทำไมเราดีไม่ได้ซะทีวะ หรือเพราะแฟนมันคิดว่าอะไรๆก็หน้าที่กูหรือเปล่า เขาทำงานหาเงินซึ่งค่าแรงก็ไม่ได้สูง แต่งานหนัก ดูจะถอยลงด้วย จบงานก็นอน... ส่วนเราก็ประคองทั้งหลักและธุรกิจที่บ้าน (ธุรกิจที่บ้านก็เล็กๆค่ะ แต่ไม่อยากพาใครมาทำละ ถ้าจ้างก็ต้องจ้างแพงแต่ต้องสอนงานใหญ่เลย คงจะอยู่ไม่ทนเพราะกดดันหลาย) 

.

จนตอนนี้คิดว่าเราจะสอนลูกยังไงดีให้เขารู้ว่าชีวิตมันไม่ได้สวยเลย แต่ก็ไม่อยากให้เขาเดินทางผิดแบบพ่อของพ่อเขา และไม่อยากให้ขี้เกียจแบบพ่อของเขาด้วย

ป.ล.ตอนนี้ลูกเราแม่แฟนเลี้ยงดูอย่างดี ขอค่าเลี้ยง5,000 เราก็ส่งให้ เราว่ามันน้อยไปด้วย แต่แฟนเราไม่ดีขึ้นเลย 😭 เลยจบที่เดือนละ5,000 เราคนเดียวกับหนี้สินก็แทบจะตายแล้ว ยังคิดอยู่ว่าจะเลิกกับมันดีมั้ย