ก่อนจะได้คบกัน เขาแอบชอบเรามา4ปีเขาขอเราตลอด4ปีที่ผ่านมา แต่เราบอกปฏิเสธเขาตลอดเพราะเรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่ พยามรักตอบหลายครั้งแต่ทำไม่ได้จริงๆไม่ใช่ว่าเขาไม่ดี แต่ใจเรามันบอกว่าไม่ใช่จริงๆ จนปีสุดท้ายของมัธยมเรารู้สึกว่ามองไปทางไหนก็เจอแต่เขาอยู่ดีๆก็เด่นขึ้นมาซะงั้น เลยตัดสินเริ่มทักเริ่มคุยจนได้รู้ว่าเขาก็ชอบเราอยู่เลยได้คบกันค่ะ ทุกอย่างมันราบรื่นจนน่าตกใจ มีทะเลาะมีร้องไห้ตามคู่ปกติแต่พอเข้าเดือนที่4 เราเริ่มรู้สึกมี้วลาให้ตัวเองน้อยลงเขาติดเรามากๆ นอนก็ต้องคาสาย ปกติตรงนี้ไม่มีปัญหาแต่ช่วงหลังเริ่มอยากอยู่กับตัวเองเลยไม่อยากคาเขาก็จะถามย้ำๆ บางทีปิดไมค์เพราะด้วยสาเหตุหลายๆอย่างเขาก็จะบอกว่าปิดไมค์ทำไม ทำไมต้องปิด ทีหลังอย่าปิด นอนวันนี้เปิดไมค์ไว้ได้ไหม เขาบอกว่าเขาไม่ชอบที่เราปิดไมค์? แล้วก็อีกหลายๆอย่างจนเรีมรู้สึกอึดอัดเวลาอยู่กับเขา มันกลายเป็นว่าเราไม่ค่อยเอ็นจอยตอนมีเขาอยู่ เราเริ่มเฟดตัวออกมา ตอนนี้สับสนมากค่ะว่าตอนนั้นที่เราชอบเขาจริงๆหรือแค่เพราะอารมณ์ชั่ววูบรึป่าว กลัวทำเขาผิดหวัง  กลัวว่าเขาจะทำใจไม่ได้ เลยไม่กล้าทำอะไรเลย