สืบเนื่องมาจากทะเลาะกันเรื่องที่แฟนไม่ยอมเอาเอกสารทะเบียนบ้านไปส่งที่ไปสมัครงานให้ครบ (ทะเบียนบ้านอยู่กับแม่เขา อยู่คนละบ้าน)เราเลยบ่นว่าถ้าเอาไปให้ครบป่านนี้เขาคงเรียกไปทำงานแล้ว แล้วเขาก็บอกว่าที่ทำงานบอกว่าไม่เอาทะเบียนบ้านก็ได้ แล้วก็ทะเลาะกันเราบอกว่าจะไม่เอาได้ไง ไปสมัครงานเขาก็ต้องเอาให้ครบอยู่แล้ว แล้วแฟนก็บอกว่า ก็ทะเบียนบ้านอยู่กับแม่ เลยบอกเขาไปว่าทะเบียนบ้านอยู่ต่างจังหวัด (ทั้งๆที่ทะเบียนบ้านอยู่กับแม่ ไม่ได้อยู่ต่างจังหวัด) เราเลยโมโหว่าไปโกหกเขาทำไม ไม่อยากทำงานหรอ เขาก็บอกอยากทำถ้าไม่อยากทำจะไปทดลองงานทำไม (ต้องบอกก่อนนะคะว่าแฟนเราเป็นคนขี้เถียงมาก ขี้โกหก ไม่ยอมรับว่าตัวเองผิดเลย) แล้วเราก็นั่งบ่นๆ เขาก็เถียงว่าก็จะเอาไปส่งอยู่นี้ไง เราเลยถามย้ำๆว่า แล้วโกหกเขาตั้งแต่แรกทำไม เขาก็บอกว่าตอนแรกเขาบอกว่าไม่เอาก็ได้ไง เราเลยบอกว่าที่เขาบอกว่าไม่เอาก็ได้เพราะตัวเองไปบอกว่าทะเบียนบ้านอยู่ต่างจังหวัดไง ถ้าขี้เกียจไปเอาทะเบียนบ้านกับแม่ก็แค่บอกเขาไปว่าทะเบียนบ้านอยู่กับแม่เอามาส่งวันหลังได้ไหมครับแค่นี้ เขาก็เงียบ แล้วเราก็บ่น เขาก็ไล่เราหนีบอกว่าน่าเบื่อ ทั้งๆที่เราเป็นคนฝากเขาเข้าทำงานกับเพื่อนเรา แล้วพอเราจะไปจะเลิกกัน เขาก็ทวงเงินค่าผูกแขนที่แต่งงานกัน เงินค่าผูกแขนประมาณ 34,000 บาท เราบอกเขาว่าจะเอาไปซื้อทองมาเก็บ (หลังแต่งงานเราเป็นคนเก็บเงิน) เขาก็โอเคไม่มีปัญหา ก็ซื้อสร้อยข้อมือ 2 สลึง 17,400 บาท เงินที่เหลือก็ใช้จ่ายด้วยกัน เขามาเถียงเอาเงินค่าผูกแขนบอกว่าทองที่ใส่อยู่ก็ไม่ใช่เงินเราคนเดียว ถึงกับจะไปแจ้งความ จะไปฟ้องเอาเงินค่าผูกแขนเลยค่ะ เป็นแบบนี้เราควรปรึกษาด้านพ่อแม่เขาพ่อแม่เรา หรือควรตัดสินใจเองหรือจะขายทองแบ่งเงินเขาไปครึ่งนึงเลยคะ