คือเรากับแฟนแต่งงานกันอยู่กินกันมา 4 ปีจะเข้า5ปี เรา22 เขา30 แล้วก็มาทำงานอยู่ปทุมธานีมาอยู่เป็นหอพักสำหรับคนงานมีแต่ผู้ชายปีแรกก็ปกติเขาดีทุกอย่างดูแลเราดีมากทั้งอาหารการกิน พอปีที่สามเริ่มมีปัญหาคือตอนนั้นเราทำงานกลางวันเขาทำกลางคืน แต่เขามาคิดว่าเราไปไม่ถึงโรงงานเรานัดไปเอากับคนอื่น และบอกให้เราลาออกมาอยู่ห้องเฉยๆ และซักพัก เขาก็เริ่มระแวงเรา ไม่ไว้ใจเรา เขาชอบคิดว่าเวลาเขาไปทำงานกลางคืนเราจะเอาคนอื่นมานอนแทนที่เขา(มีอะไรกัน)และคิดว่าเราโดนคนที่ที่ืำงานกับเขามีอะไรกับเราหรือคิดว่าเป็นชู้กันนั่นแหละคะ และบางทีเขาหาดูคลิปx เขาเห็นคนที่ลักษณะเหมือนเราก็ว่าเป็นเรา คิดว่าเจอคนถ่ายคลิปข่มขู่ไม่ให้บอก เราก็อธิบายให้ฟังเขาก็ไม่ฟังเถียงแบบจนใจจะขาดพยายามให้เรายอมรับให้ได้ซึ่งเราไม่ยอมรับเพราะเราไม่ได้ทำและไม่มีอะไรเลย ไม่ได้คุยกะใครด้วย
และชอบบอกว่ารู้หมดทุกอย่างแค่ไม่อยากพูดปล่อยผ่าน อะไรที่ผ่านมาก็ให้ผ่านไปเป็นแบบนี้มาครั้งนี้ครั้งที่3 แล้ว สุดท้ายเราทนไม่ไหวเราเลยจะแยกกันอยู่ มันอึดอัดมาก ไม่มีเงินเราพออยู่ได้นะถ้ามีความเข้าใจกัน แต่ไม่ไหวใจกันแบบนี้มันทรมารและเหนื่อยมากที่จะอธิบายให้คนที่ไม่เข้าใจ แต่พอจะไปจริงๆใจก็หวิวๆนิดนึงเพราะนี่คือแฟนคนแรกของเรา มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างไหมคะ ทำยังไงกัน
ตัดสินใจเดินออกมาจากความรักที่มีแต่ความทุกข์เราคิดถูกไหม
และชอบบอกว่ารู้หมดทุกอย่างแค่ไม่อยากพูดปล่อยผ่าน อะไรที่ผ่านมาก็ให้ผ่านไปเป็นแบบนี้มาครั้งนี้ครั้งที่3 แล้ว สุดท้ายเราทนไม่ไหวเราเลยจะแยกกันอยู่ มันอึดอัดมาก ไม่มีเงินเราพออยู่ได้นะถ้ามีความเข้าใจกัน แต่ไม่ไหวใจกันแบบนี้มันทรมารและเหนื่อยมากที่จะอธิบายให้คนที่ไม่เข้าใจ แต่พอจะไปจริงๆใจก็หวิวๆนิดนึงเพราะนี่คือแฟนคนแรกของเรา มีใครเคยเจอแบบนี้บ้างไหมคะ ทำยังไงกัน