เราเป็นคนนอนยากมากกกกก
คือห้องต้องมืดสนิท ต้องเงียบสนิท 
หัวถึงหมอน 4 ทุ่ม กลิ้งไปกลิ้งมา เฮ้ย ตี 4 แล้วยังไม่หลับ
ออกกำลังกายก็แล้ว อ่านหนังสือก็แล้ว พุทโธๆ นับแกะก็แล้ว
เร็วสุดคือหัวถึงหมอน ประมาณ 1 ชั่วโมงถึงจะหลับ
บางทีคืออยู่ยังงั้นแหละ ถึง 6 โมงเช้า อยู่ๆก็หลับ แต่ต้องตื่น 7 โมง
บางที หลับไปแล้ว ตื่นกลางดึก แล้วหลับๆตื่นๆ ถึงเช้า

ท่านอนมันไม่สบาย รู้สึกแบบนั้นนะ เตียงก็สั่งมาอย่างดี
หมอนก็อย่างแพง ไม่รู้แล้วว่ามันต้องแก้ตรงไหน 
บางทีเรานอนท่าอย่างกับคนผีเข้า แบบตัวหักๆ เพราะมันนอนสบายกว่านอนราบๆ

เพราะนอนหลับไม่เพียงพอ เวลาทำงานมันเลยเพลียๆ 
ตื่นเช้ามานี่ไม่ต้องพูด เหนื่อยมาก ไม่เหมือนคนได้นอนอะ
ปวดหลังหนักมาก สภาพพพพ

แต่เชื่อไหม...
เวลาแฟนมาหา หรือไปนอนห้องแฟน ช่วงสุดสัปดาห์ หัวถึงหมอน ให้นับเลย
1-10วิ ไม่เกิน คือหลับแล้ว หลับสนิท ไม่ตื่นกลางดึกด้วย
ท่าไหนก็หลับได้หมด บางทีพูดๆอยู่ ไปแล้ว หลับ
ตีตั๋วหลับยาวถึงสายๆ ไปเลยค่าาาาาา
เหมือนร่างกาย เราจะได้พักผ่อน แค่ตอนอยู่กับแฟนอะ ไม่รู้ทำไม

เริ่มนอนยาก นอนไม่หลับตอนวัยทำงานนี่แหละ มันคงเครียดอะคิดว่า
ไปหาอ่านๆ มา บางเว็บก็ว่าเป็นที่ใจ คือสบายใจ เลยนอนหลับ 
แต่ตอนอยู่คนเดียว เราก็ไม่ได้ทุกข์ ไม่ได้คิดอะไร มันเหมือนแค่ไม่หลับ
เคยร้องไห้ด้วย แบบ เสียงดังนิดนึง อยากน๊อน ได้ยินมั้ย ง่วง! แล้วสักพักก็หลับ สงสัยเหนื่อย
55555555
ใครมีประสบการณ์คล้ายๆ กันไหมคะ 
มีวิธีดีๆ มาแชร์ทีค่ะ