เพื่อนไม่คุยด้วยเพราะเราวีนเรื่องไม่ช่วยทำงานค่ะ

ตามหัวข้อเลยค่ะ คือทางรร.มีงานกลุ่มให้ทำค่ะ แล้วกลุ่มเรามี 8 คน (รวมเราแล้ว) แต่ละคนคือไม่มีใครช่วยอะไรเลย ย้ำว่าไม่มีเลย แล้วทางรร.ตอนพรีเซ็นต์เค้าให้เอาโน๊ตบุ๊คไปค่ะ แล้วคือโน๊ตบุ๊คของเราจะพังแล้ว หน้าจอคือมีสีดำๆขึ้นมาแล้วก็ช้ามาก ถ้าจะเล่นหรือทำงานต้องเปิดคาทิ้งไว้ประมาณ 30-60 นาทีเลยค่ะ แล้วทีนี้เพื่อนในกลุ่มเราเพิ่งซื้อโน๊ตบุ๊คมาใหม่เราเลยบอกว่าเดี๋ยวเราทำงานให้แต่ให้เพื่อนเอาโน๊ตบุ๊คไปที่รร.ได้ไหม เพื่อนเราบอกว่า “ จะแบกไปไงก่อน ” พิมพ์งี้มาเลยจ้า งงมาก คือมันเคยบ่นๆมานานแล้วว่าขี้เกียจพกมามันหนักไรงี้ค่ะ  เรานี่งงเลย เราหัวร้อนมาก เลยวีนในกลุ่มเลยค่ะ (งานกลุ่ม 8 คนนี่คือเพื่อนสนิทกันหมดเลยค่ะ) ในกลุ่มเพื่อนสนิทนะคะว่าแบบ ไม่ช่วยกันเลย อย่าทำสันดานแบบนี้ เพราะก่อนหน้านี้ที่จะทำเราพิมพ์บอกในกลุ่มไปว่าให้ส่งข้อมูลมาไว้ในแชทนะเดี๋ยวทำให้ แค่ช่วยกันส่งข้อมูลมาก็พอ เท่านั้นแหละจ้า ไม่มีใครส่งอะไรมาเลย ก็เลยถึงจุดแบบเราหัวร้อนจริงๆละ

แล้วหนักสุดคือมีคนหนึ่งในกลุ่มบอกว่าไม่ได้ช่วยอะไรเลยเดี๋ยวให้ 20 บาทค่าทำงานนะ คือแบบตอนอ่านคือโมโหมาก สภาพ เราเลยไม่คุยกับพวกมันเลยค่ะ ตอนกลางวันหรืออะไรก็ไม่ได้ไปนั่งด้วย อะไรที่ทำคนเดียวได้ก็ทำคนเดียว

แต่ว่าเราเป็นคนเรียนรู้ไวแต่อ่อนคณิตไรงี้มาก เลยกลัวจะไม่มีคนคอยให้ลอก อันนี้บอกกันตรงๆเลยค่ะว่าเราก็เป็นคนคบเพราะผลประโยชน์ด้วยส่วนหนึ่งแต่มีอะไรก็ช่วยตลอด ไม่เคยทิ้งเพื่อน หรือไม่ช่วยงานแบบนี้เลย แต่เจอตลอด แล้วพวกมันก็ไม่คุยกับเราเลยค่ะ คืออยากถามว่าเราผิดเหรอคะ ทั้งๆที่เราแค่ต้องการแค่คำว่าขอโทษแต่ไม่มีสักคนที่พูดออกมา เอาตรงๆเสียใจมาก เสียความรู้สึกด้วย ปกติเราไม่เคยเป็นแบบนี้แต่ครั้งนี้คือเกินเบอร์ไปมาก ถ้าไม่พูดครั้งนี้ครั้งต่อไปเราก็โดนเหมือนเดิม จนเราปลงแล้วอะค่ะ ชีวิต ก็เลยยอมทักไปหา ชวนไปคุยเรื่องงานทั่วๆไป แต่ไม่รู้ว่าพอไปเรียนจริงๆจะคุยกันไหม เบื่อมาก อยากเลิกคบสุดๆ ตอนนี้เราอยู่ ปวช.2 (เทียบได้ ม.5) ต้องอยู่กันไปอีกปีนิดๆซึ่งทรมาณมาก แต่ก็เลิกไม่ได้เพราะกลัวจะไม่มีคนให้พึ่ง เราอยากเป็นคนที่ทำอะไรด้วยตัวเองได้ค่ะ พึ่งตัวเองได้ เรื่องปกติเราทำได้แต่เรื่องเรียนบางครั้งมันไม่ได้คือไม่ได้จริงๆ เราพยายามแล้ว แต่คือต้องพึ่งพวกมันจริงๆ ตอนนี้ที่อยู่คบเพราะผลประโยชน์ล้วนๆค่ะ เราเรียนภาคบ่ายเรียนเสร็จก็กลับบ้านเลย ทุกวันนี้ติกบ้านมาก ไม่ถึงเวลาเรียนไม่ไปนะคะวิลัยอะ เลิกปุ๊บเรากลับปั๊บเลยค่ะ คือเรื่องของเรื่องที่มาเล่าให้ฟังเพราะเรารู้สึกไม่ดีค่ะที่เพื่อนไม่คุยด้วยทั้งๆที่เราไม่ได้ผิดเลย อีโก้เราก็ไม่ได้สูงนะคะ ตอนนี้ก็ยอมลงให้ แต่แค่คำขอโทษยังไม่มีให้เลยสักคนสักคำ พวกมันทำเหมือนเราเป็นตัวแปลกแยก ไม่คบเราค่ะ มันทำให้เรารู้สึกเหมือนโดนบลูลี่ เพื่อนไม่คบ แต่ที่เรามาเล่าให้ฟังก็แค่หาที่ระบายเฉยๆค่ะ เพราะปลงแล้ว แก้ยังไงก็ไม่ได้หรอกค่ะเป็นที่สันดานล้วนๆ ถ้าจบไปขอให้เจอคนแบบตัวเองจ้า อีสันดาน ทำตัวยิ้ม เรากล้าบอกเลยนะว่าถ้าเราจบไปจะไม่ทัก ไม่คุยด้วย จะทำเป็นไม่รู้จัก จะอันฟอลไอจีทุกอย่างแน่นอนจ้า ณ ตอนนี้ก็เอาออกโคสเฟรนแล้วนะ เห้อ หนักใจ ตอนนี้ไม่อยากไปวิลัยเลยค่ะ เศร้า 😢
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่