ตอนเด็กผมคิดว่าการอยู่คนเดียวคือมันคือเรื่องปกติพอโตมันทำให้รูว่าการอยู่คนเดียวโคตรเหงาเลยไปเที่ยวคนเดียวดูหนังคนเดียวก็ทำได้ไม่สิปกติทำแบบนี้อยู่ประจำแต่ทำไมพอเวลามานั่งอยู่คนเดียวแล้วรู้สึกเหงาจังเหงาแบบบอกไม่ถูกบางทีก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นโรคเรื่องป่าวแบบป่วยทางจิตอยากคุยอยากระบายกับใครสักคนการอยู่คนเดียวจนชินมันไม่ได้ช่วยให้เราเข้มแข็งขึ้นเลยมีแต่ทำให้เหงาลงเรื่อยๆนี่คือกูต้องเหงาขนาดไหนเนี่ยถึงได้มาตั้งกระทู้ในพันทิป5555สมัยนี้คงไม่มีใครมาอ่านแล้วมั้งอายุ23แล้วหวังว่าจะมีเพื่อนหรือให้สักคนผ่านมาอ่านเศร้าหว่าาาา5555ขำเฉย