กามนิตคำฉันท์ ภาคพื้นดิน ตอนที่ ๔
สาวน้อยผู้เดาะคลี
กาพย์ฉบัง ๑๖ ในอุทยาน
๗๖ ครั้นเวลางามยามบ่าย โสมทัตต์จัดไป
เที่ยวในอุทยานชานเมือง
๗๗ สวนหลวงเลิศหรูฟูเฟื่อง ชื่อก้องรองเรือง
อยู่ใกล้ยังฝั่งคงคา
๗๘ มีต้นไม้ใหญ่ใบหนา สระบัวงามตา
ศาลาอาศัยใกล้กัน
๗๙ มาถึงซึ่งเวลานั้น ประชาชนพลัน
ชวนกันบันเทิงเริงรมย์
๘๐ นกปรอดพรอดร้องระงม โกกิลาท้าข่ม
สุขสมชมสวนชวนเนาว์
๘๑ ผลุนผลันเสียงอันใดเล่า กำไลข้อเท้า
กรุ๋งกริ๋งยิ่งรุกเร้าใจ
๘๒ โสมทัตต์ลุกพลันทันใด เรียกเร่งเร็วไว
ช้าไยกามนิตจงดู
๘๓ นางงามเดินเด่นเป็นหมู่ สลวยสวยหรู
งามสมพรหมจารี
๘๔ เลือกสรรจำเพาะเดาะคลี บูชาลักษมี
เทวีแห่งเขาวินธัย ๚๛
๘๕ สวมสร้อยถนิมพิมพ์ใจ พัสตราค่าใด
ล้วนอลังการลานตา
๘๖ กิริยาเรียงร่ายย้ายท่า โยนคลีลีลา
ขวัญตายิ้มยั่วทั่วกัน
๘๗ ครั้นแล้วนางค่อยถอยพลัน เหลือหนึ่งนางนั้น
ยืนย่างท่ามกลางนางเดียว
๘๘ รัตนเวทีนี้เชียว ยามนางพลางเหลียว
นางเดียวคือนางกลางใจ ๚๛
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑ สาวน้อยผู้เดาะคลี
๘๕ งามเนตรมฤคพิศ อกนิษฐ์วิมานไหน
อรอินทร์กวินใด บ มิใคร่จะเทียบเคียง
๘๖ ตาซึ้งประหนึ่งทราย ผิวะอายชะม้ายเมียง
สบตาประหม่าเพียง มฤคาผวาพราน
๘๗ นางเอยอุระเรียม ฤจะเกรียมเพราะไฟผลาญ
พลาดพลั้งฤดีดาล ระอุเร่าละลายนา
๘๘ ท่วงท่าสง่ามี ดรุณีก็ลีลา
โยนรับสลับพา จะสนุกสนานเพลิน
๘๙ ทันใดไฉนนั่น เพราะประหวั่นหทัยเขิน
โยนคลีสะดุดเดิน ผละกระเด็นกระดอนมา
๙๐ เหตุใดไฉนพลาด ดนุอาจประสบตา
เทวีจะโกรธา พระจะข้องจะขุ่นใจ
๙๑ จิตพลันมิทันช้า ละโลดกล้าทะยานไป
คว้าคลีมิช้าไย บ มิให้กระทบดิน
๙๒ อีกชายก็หมายสิท- ธิประชิดสิชวดสิ้น
ความหวังก็พังภิน- ทพิโรธ"ถมืงทึง"
๙๓ ขอเดชะองค์ลัก- ษมิจักพระแม่พึง
เว้นโทษพิโรธขึ้ง มนะปรีดิ์ฉะนี้แล ๚๛
"ครูเปี๊ยก"
๘ กรกฎาคม ๒๕๖๖
# ข้าพเจ้าได้ท่องเทียวไปกับโสมทัตต์บุตรชายท่านประณาทสหายเก่าแก่ของบิดา จนมาพบสาวน้อยผู้เดาะคลีบูชาพระลักษมีเทวี แลได้มีโอกาสแย่งคลีที่เสียจังหวะเข้ามาให้นางได้โดยไม่ขาดตอน จนเป็นที่มาแห่งความไม่พอใจของชายสูงศักดิ์ผู้หนึ่ง ซึ่งได้ชื่อว่ามีอำนาจมากในกรุงโกสัมพี ดังจะได้เล่าในโอกาสต่อไป๛
ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต
กามนิตคำฉันท์ ภาคพื้นดิน ตอนที่ ๔ สาวน้อยผู้เดาะคลี