คุณดูจากยูทูปแล้วสรุปได้เป็นเรื่องเป็นราวว่ารัฐบาลไม่ช่วย คุณเคยศึกษาด้วยตัวเองหรือเปล่าว่าคนที่ไม่มีบ้านอยู่ในสหรัฐพวกนั้นเป็นใครกันบ้าง ทำไมถึงไม่มีบ้านอยู่ทั้งๆ ที่รัฐบาล ทั้งรัฐบาลกลาง รัฐบาลของรัฐมีโครงการช่วยเหลือเยอะแยะมากมายจนคนที่เสียภาษีสูงบ่นไปตามๆ กันว่าเอาเงินที่พวกเขาหามาได้ด้วยความยากลำบากไปช่วยคนที่ไม่เคยคิดจะช่วยตัวเองพวกนั้นทำไม

เอาง่ายๆ นะ พวกอพยพที่เพิ่งอพยพเข้ามาในประเทศและกำลังรอเวลาขึ้นศาลเพื่อขอสิทธิ์อยู่ต่ออย่างถาวร คนเหล่านั้นได้รับอนุญาตให้ทำงานในประเทศขณะรอ เกือบทั้งหมดได้งานทำทันที เมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปเมืองชิคาโกเพื่อเข้าประชุม คุยกับ housekeeper ที่โรงแรมที่มาทำความสะอาดห้องให้ ผู้หญิงคนนั้นพูดภาษาอังกฤษแทบไม่ได้เลย เพื่อนอีกคนพอพูดได้บ้าง ถึงได้คุยกันและรู้ว่าทั้งคู่มาจากเอล ซัลวาดอร์ เพิ่งมาชิคาโกได้ไม่กี่วันก็ได้งานแล้ว กำลังรอขึ้นศาล แต่ตอนนี้ได้งานทำความสะอาดห้องในโรงแรม มีที่พักให้ด้วย คือพักรวมกับเพื่อนๆ คนอื่นๆ ที่มาด้วยกัน ลองคิดดูถ้าคนต่างชาติพอมาถึงอเมริกาก็สมัครงานเข้าทำงานได้เลย แล้วทำไมคนอเมริกันที่เกิดในอเมริกาจะหางานทำไม่ได้ ทุกวันนี้ประเทศนี้มีจำนวนงานมากกว่าจำนวนคนเสียอีก ยังมีงานเป็นล้านๆ งานที่หาคนทำไม่ได้ ถ้าคนไร้บ้านเหล่านั้นคิดจะทำงาน ทำไมจะหาไม่ได้ ที่ไม่ทำงานก็เพราะไม่อยากทำแค่นั้นเอง หลายๆ คนติดยาอย่างที่ความเห็นข้างต้นว่าจริงๆ บอกตรงๆ ว่ามีคนหนึ่งในครอบครัวของตัวเองนี่แหละที่เป็นอย่างนั้น โชคดีที่มพี่ๆ คอยช่วยเหลือ รัฐช่วยเหลือ ฝ่ายทหารช่วยเหลือ คือเคยเป็นทหารแล้วถูกไล่ออก คือถูกปลดออกแบบ dishonorable discharge แต่พอไปขอความช่วยเหลือ ฝ่ายทหารก็ยังช่วย ตอนนี้ได้เงินรายเดือน ได้ที่พักฟรี เป็นอพาร์ตเม้นท์ดูดีเลย ขออย่างเดียวคือให้ทำงานช่วยตัวเองบ้าง

นั่นแหละคือความแตกต่างของคนที่มีบ้านอยู่กับไม่มีบ้านในอเมริกา รัฐมีโครงการช่วยเหลือเยอะแยะ ทั้งไม่ต้องเสียภาษีถ้ารายได้ต่ำ รักษาฟรีด้วย Medicaid ช่วยเหลือเรื่องที่อยู่อาศัย มี food stamp ให้ซื้อกับข้าว ขออย่างเดียวคือคุณควรช่วยเหลือตัวเองด้วย ด้วยการทำงานบ้าง สักนิดก็ยังดี คุณคิดว่ารัฐทำอะไรได้บ้างกับคนที่ไม่คิดจะช่วยตัวเองเลย ออกกฎหมายห้ามขี้เกียจอย่างนั้นหรือ

แนะนำว่าศึกษาและทำความเข้าใจเสียก่อนสรุปอะไรเลอะๆ เลือนๆ ในที่สาธารณะแบบนี้นะคะ