เรารู้จักเขาเพราะเป็นเพื่อนของแฟนเพื่อนเราอีกทีหนึ่ง เราไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายก็เลยไม่เข้าใจเขา ตอนแรกอยู่ด้วยกันเราดูแลกันและกันดีมากพอต้องออกฝึกงาน เขาทำงานมาเรียนมาเหนื่อยเราก็รู้ค่ะเพราะเราเองก็เหมือนกันด้วยที่เราอยู่ไกลกันเราเลยอยากโทรคุยกันบ้างวันละครั้งตอนแรกก็เหมือนจะดีอยู่เขาก็โทรหาเราตลอดหลังจากเลิกงาน พอนานไปเขาก็บอกว่าเหนื่อยไม่อยากนอนดึกเพราะเราคุยกันจนดึกเราก็คิดไปเองค่ะว่าเวลาที่ได้คุยกับแฟนเขาคงรู้สึกเหมือนกันกับเรา เรามีความสุขที่ได้คุยกับเขา เลยลืมไปว่าความรู้สึกคนเราไม่เหมือนกัน เราก็ห่างคุยกันแต่ในแชท ไม่นานเขาก็โทรมาขอเลิกกับเราบอกว่าที่ผ่านมาเขาคิดมาตลอดว่ารักเราแต่เขาสับสนเขาคิดว่าเขาคงรักเราไม่ได้ ถ้ายังคบกันอยู่เราคงเจ็บกว่านี้ ทุกวันเราก็ส่องค่ะ เขาเองก็ส่องเราเหมือนกันเขาลงแต่ที่ทำงานกับหลานเขา เพลงก็ไม่ได้เศร้าอะไร ออกจะไปทางเพ้อคิดถึงคลั่งรักด้วยซ้ำในขณะที่เราเสียใจมากที่ไปต่อไม่ได้ 
ทุกวันนี้เขาลงชมรมเดียวกันกับเรา เราสนิทกับเพื่อนเขาทุกคนทำตัวปกติเขาไม่คุยกับเราเราก็ไม่ได้ทักเขาทำเหมือนไม่มีเขาอยู่ตรงนั้น โค้ดเฟนก็ยังตั้งอยู่ต่างคนต่างไม่ได้มีใครใหม่ จากที่เขาไม่ค่อยเล่นไอจีแบบสองวันเข้าครั้งตอนนี้เขาเข้าตลอดเราลงตอนไหนเขาก็ดูสตอรี่เราตอนนั้น เรายังรักเขาแต่ไม่รู้ว่าเขารักเราไหม เพราะว่าคำพูดที่เขาบอกว่าไม่ได้รักแล้วมันยังติดในใจอยู่เลย