อยากได้คำแนะนำครับ แม่ทิ้งไปตั้งแต่เด็กใช้ชีวิต อยู่กับพ่อกับยายครับ ตอนนี้ อายุ 19 พึ่งเรียนจบ ปี1 ครับ ผมลังเลว่าจะเอายังไงกับอนาคตดี
ตอนเด็กๆ ผมอยู่กับยายที่ไม่ใช่ยายแท้ๆครับ ประมาณว่ารับมาเลี้ยงครับ มาจนผมเข้า ม.1 (ยายที่เลี้ยงดูมาเสียครับเลยได้กลับมาอยู่กับพ่อ)
ด้วยความที่ผมไม่ได้อยู่กับแกด้วยหลายๆอย่าง ด้วยภาษาคนเป็นพ่อ ก็ไม่รู้จะเลี้ยงลูกยังไงครับ ที่บ้านก็ไม่ได้ทำกับข้าวกินกัน ผมได้แต่หาข้าวกินเองครับ
ผมได้เงินไปโรงเรียน วันละ 100 บาท และ ยังต้องใช้ 100 กินข้าวสามมื้อจนผมจบ ม.ต้นครับ ช่วงปิดเทอมก่อนขึ้น ม.ปลาย ผมได้ลองไปทำงานพาร์ทไทม์
แกเห็นผมทำงานก็ไม่ได้เงินแล้วครับหลังจากนั้น เรียนไปทำงานไป จนจบ ม.ปลาย ครับ แกพึ่งมาให้เงินผมตอนเรียนมหาลัย ครับ แต่มันก็ไม่พออยู่ดีครับ
ผมได้เงินไปมหาลัยวันละ 150 บาท ค่ารถไปกลับก็ ค่ารถก็ประมาณ 50 ต่อวันแล้วครับ ผมเหลือเงินแทบไม่ต่างจาก มัธยมเลย แต่ละวันต้องมาคิดว่า วันนี้จะมีตังกินข้าวมั้ยตังจะพอรึป่าว จะให้ไปทำงานไปด้วยเหมือนมัธยม มันลำบากมาก ด้วยผมแถบจะไม่มีใจเรียนเลยช่วง มัธยม ผมยอมรับ มันขาดคน ซัพพอร์ต
พ่อผมไม่เคยถามว่ากินข้าวรึยัง เรียนเป็นไงบ้าง วันนี้เหนื่อยมั้ย ไม่มีเลยครับ เหมือนผมใช้ชีวิตมาด้วยตัวเอง
เรียน กับ ทำงาน ควรเลือกทางไหนดีครับ
ตอนเด็กๆ ผมอยู่กับยายที่ไม่ใช่ยายแท้ๆครับ ประมาณว่ารับมาเลี้ยงครับ มาจนผมเข้า ม.1 (ยายที่เลี้ยงดูมาเสียครับเลยได้กลับมาอยู่กับพ่อ)
ด้วยความที่ผมไม่ได้อยู่กับแกด้วยหลายๆอย่าง ด้วยภาษาคนเป็นพ่อ ก็ไม่รู้จะเลี้ยงลูกยังไงครับ ที่บ้านก็ไม่ได้ทำกับข้าวกินกัน ผมได้แต่หาข้าวกินเองครับ
ผมได้เงินไปโรงเรียน วันละ 100 บาท และ ยังต้องใช้ 100 กินข้าวสามมื้อจนผมจบ ม.ต้นครับ ช่วงปิดเทอมก่อนขึ้น ม.ปลาย ผมได้ลองไปทำงานพาร์ทไทม์
แกเห็นผมทำงานก็ไม่ได้เงินแล้วครับหลังจากนั้น เรียนไปทำงานไป จนจบ ม.ปลาย ครับ แกพึ่งมาให้เงินผมตอนเรียนมหาลัย ครับ แต่มันก็ไม่พออยู่ดีครับ
ผมได้เงินไปมหาลัยวันละ 150 บาท ค่ารถไปกลับก็ ค่ารถก็ประมาณ 50 ต่อวันแล้วครับ ผมเหลือเงินแทบไม่ต่างจาก มัธยมเลย แต่ละวันต้องมาคิดว่า วันนี้จะมีตังกินข้าวมั้ยตังจะพอรึป่าว จะให้ไปทำงานไปด้วยเหมือนมัธยม มันลำบากมาก ด้วยผมแถบจะไม่มีใจเรียนเลยช่วง มัธยม ผมยอมรับ มันขาดคน ซัพพอร์ต
พ่อผมไม่เคยถามว่ากินข้าวรึยัง เรียนเป็นไงบ้าง วันนี้เหนื่อยมั้ย ไม่มีเลยครับ เหมือนผมใช้ชีวิตมาด้วยตัวเอง