มาเเต่งนิยายเล่นกันค่ะ
ปล.อันนี้เราลองเเต่งเล่นๆนะ
อยากลองเอามาลงให้ทุกคนลองอ่านกันดู
เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กสาวคนนึงที่อยากเป็นไอดอลงับ
ไปเริ่มกันเลย

บทนำ

3อาทิตย์ก่อนไปเกาหลี (ที่บ้านมะลิ)
"ผะ ผะ ผ่านเเล้ว" มะลิพูดออกมาด้วยสีหน้าที่ตกใจหลังจากที่สะกิดฟ้าเเละก้องให้หันมาดูหน้าจออีเมลเเสดงผลการคัดเลือก "ผ่านอะไร อย่าบอกนะ...." ก้องพูดเเละลุกขึ้นพร้อมทำหน้าตกใจปนดีใจนิดๆ ในขณะที่ฟ้ายังอึ้งปนตกใจอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้น "กูผ่านคัดเลือกไปเป็นเทรนนีที่เกาหลีเเล้วพวก" มะลิลุกขึ้นและวิ่งไปกอดเพื่อนทั้งสอง ฟ้าลุกขึ้นมากอดมะลิกลับพร้อมร้องไห้ "ยินดีด้วยนะ ในที่สุดความพยายามตลอดสองปีของก็มาถึงจนได้" ฟ้าพูด

"แบบนี้พวกกูก็ไม่ได้เจอละดิ" ก้องพูดด้วยสีหน้าที่ไม่ดีนัก "ก็ให้มันไปทำตามความฝันเหอะก็รู้อยู่" ฟ้าตบไหล่ก้องเบาๆ

มะลิลุกขึ้นไปเปิดหน้าต่างของห้องนอนตนเองพร้อมมองออกไปข้างนอก "พวกก็น่าจะรู้ดีว่ากูรอคอยวันนี้มานานเเค่ไหน ตอนนี้ความรู้สึกกูมันตื้นตันแบบบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่ามันดีใจเต็มอก หรือว่ากำลังกดดันตัวเองจนอึดอัดก็ไม่รู้" หันไปทำหน้ากังวลใจใส่เพื่อนทั้งสอง "ไม่ต้องกดดันตัวเองเลยเว้ย พวกกูรู้ว่าทำได้" ก้องบอกมะลิหลังจากที่คว้ามือมาจับไว้ "ใช่ๆ มาถึงขนาดนี้เเล้วไปให้สุดเถอะ" ฟ้ายิ้มเเละลูบหัวมะลิเบาๆ

"ไม่ต้องมาดราม่าเลยพวก ไปเลยนะ กลับบ้านไปเลย กูมีอะไรต้องทำอีกเยอะ" ในขณะที่พูดมะลิก็ผลักเพื่อนทั้งสองคนออกจากห้อง ฟ้าเเละก้องก็โดนผลักออกไปจากห้องแบบงงๆ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก "รู้หน่าว่าเขินเเละดีใจมาก ยังไงก็สู้ๆนะ ทักมาบอกพวกกูด้วย" ฟ้าพูด

มะลิลงมานั่งบนเตียง ยิ้มกับตัวเอง นอนลงไปบนเตียงพร้อมเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์มาเปิดหน้าต่างอีเมลดูอีกครั้ง หลังจากนั้นมะลิก็อดยิ้มอีกไม่ได้เธอกอดโทรศัพท์ไว้เเน่น เปิดมันขึ้นมาดูอีกครั้ง ตบหน้าตัวเองไปที่เเก้มสองสามครั้ง "ไม่ได้ฝันใช่มั้ยว้ะเนี่ย" เธอยิ้มเเละนอนดิ้นไปมา
หลังจากเธอตั้งสติได้เธอก็รีบบอกพ่อแม่ ถึงพ่อกับเเม่ของเธอจะไม่เห็นด้วยกับการที่เธอจะไปเป็นไอดอลเเม้เเต่นิด เเต่เธอก็ยังยืนยันที่จะไปเเละรีบตอบยืนยันกับค่ายทันทีที่บอกพ่อกับเเม่เสร็จ

"เอาล่ะต่อจากนี้เเหล่ะ ฉันจะเลือกเส้นทางของฉันเอง" มะลิพูดกับตัวเองหน้ากระจก พร้อมทำหน้าตามั่นใจว่านี่แหล่ะคือสิ่งที่ตนเลือก

2อาทิตย์ก่อนไปเกาหลี

ห้องเเชท (ก้อง,ฟ้า,มะลิ)
ก้อง: เป็นไงบ้างเนี่ย
ก้อง: หายไปเลยนะ
ก้อง: ทุกอย่างโอเคใช่ป่าว พ่อเเม่โอเคมั้ย
ไม่โอเคก็ต้องโอเคเเล้ว :มะลิ
ก้อง: ตัดสินใจเเล้วเเน่นะ
แน่ดิ ไมถามงี้อะ :มะลิ
ฟ้า: ชอบทำให้เพื่อนคิดมากนะก้อง
คิดถึงกลัวไม่ได้เจอก็บอกมันไปดิว้าา
ก้อง: เงียบไปเลย
แปปเดียวเอง
ว่างๆพวกก็ไปหากูก็ได้ :มะลิ
ก้อง: เออ จริงด้วย ไปกะกูนะฟ้า
ฟ้า: ทีงี้มาชวนกูนะ
ฟ้า: กูต้องไปอยู่เเล้วมั้ยล้าา
ฟ้า: ถ้ามันดังมันจะได้ไม่ลืมกูไง5555
แหมกูเเค่ไปเทรนเองมั้ย
ยังไม่ได้เดซะหน่อย :มะลิ
ก้อง: ดังอยู่เเล้ว
ฟ้า: เผื่อไว้ไง ซ้อมไว้หน่าาา
ฟ้า: ไปวันไหนก็บอกกันก่อนนะ
กัอง: เออใช่
อีกสองอาทิตย์อะ
ต้องบินไปเตรียมตัวด้วย :มะลิ
ก้อง: เดี๋ยวพวกกูไปส่ง
ฟ้า: ใช่ๆบอกวันมาด้วยล่ะ

บทสนทนาจบลงในขณะที่ฟ้าเเละก้องได้เเต่คอยให้กำลังใจมะลิเพราะรู้อยู่เต็มอกว่าพวกตนทำได้เเค่นั้น เเละก็คงจะทำตลอดไผ

ห้องนอนมะลิ
"เริ่มเก็บของเตรียมตัวจากตรงไหนดีนะ" มะลิพูดลุกเเละไปเก็บของ
พร้อมเปิดเพลงร้องเพลงเสียงดังลั่นห้องด้วยท่าทีที่มีความสุข

วันเดินทาง ที่สนามบิน
"พ่อกับแม่เดินมาส่งถึงตรงนี้นะลูก" พ่อพูดพร้อมเข้าไปกอดลูกไว้
"แม่เป็นกำลังใจให้เสมอนะ ถ้ารู้สึกว่าไม่โอเคเมื่อไหร่บอกพ่อหรือเเม่ได้ตลอดนะ แม่จะไปรับกลับมาเอง ยังไงก็สู้เขานะ" แม่พูดพร้อมปาดน้ำตาที่ไหลออกมาตรงแก้มของตน มะลิเข้าไปกอดแม่ "หนูจะพยายามให้แม่กับพ่อภูมิใจให้ได้เลยค่ะ" หลังจากที่พูดประโยคนี้ออกมา พ่อกับแม่ยิ้มเเละทำท่าทางภูมิใจลูกของตน
"งง รอก่อนน" เสียงฟ้าตะโกนพร้อมวิ่งมากับก้อง "รอก่อน" ก้องพูดเเละรีบวิ่งแซงฟ้าไปและกอดมะลิไว้ ฟ้าวิ่งตามมากอดทั้งคู่ "โชคดีนะ พวกกูต้องคิดถึงมากๆอะ อย่างอแงอย่าร้องไห้นะเว้ย" ฟ้าพูดพร้อมน้ำตาคลอเบาๆ ส่วนของทางก้องพูดอะไรไม่ออกทำได้เเค่กอดมะลิเอาไว้

"ไปแล้วนะทุกคน" มะลิหันกับมามอง ยิ้ม เเล้วพนักหน้าโบกมือลาทุกคน หลังจากที่หันหน้าหนีทุกคนเสร็จเธอถอนหายใจหนึ่งเฮือกใหญ่ๆ
ยิ้มให้กับตัวเอง เเละมุ่งหน้าเข้าเก๊ท เดินฉับเข้าไปด้วยความมั่นใจพน้อมกระเป๋าใบใหญ่ "เอาเว้ยย นี่เเหล่ะจุดเริ่มต้นของความฝันของเรา"