ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราหวั่นไหวกับคนอื่น หวั่นไหวเเบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตอนคบกับเเฟนก็ไม่เคยเป็นหนักขนาดนี้ เราวางเเพลนไว้ว่าจะขอห่างกับเขา เราอยากพิสูจน์ความรู้สึกของตัวเองว่าจริงๆเเล้วเราต้องการใคร เราไม่กล้าขอห่างค่ะ เรากลัวว่าเราจะใจเเข็งไม่พอ เรากลัวเขาเจ็บ เรากลัวว่าถ้าเห็นน้ำตาเขาเราจะใจอ่อนไม่บอกอะไป เเต่สิ่งที่เรากำลังรู้สึกอยู่มันผิด เรารู้สึกผิด ไม่อยากให้เขาต้องมาเจอเไรเเบบนี้เลยค่ะ
หวั่นไหวกับคนอื่นเเต่มีเเฟนอยู่เเล้ว ไม่กล้าขอเลิก