รู้สึกปวดหัวตื้อๆ มึนๆเอ๋อๆตรงขมับ2ข้างค่ะ เหมือนมีอะไรมารัดไว้ตลอดเวลา  บางทีก็จะหนักๆที่เบ้าตา บางทีมือชา โดยไม่มีสาเหตุ อาการอื่นๆที่มีร่วมด้วยคือ เหมือนในหัวคิดอะไรตลอดเวลา เครียดตลอดเวลา แต่ไม่รู้ว่าเครียดเรื่องอะไร เหมือนเก็บมาคิดทุกอย่างโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ มีอาการหลงลืม แบบแปปเดียวก็ลืมจริงๆค่ะ สมองคิดช้า จากคนที่เคยคิดไวกว่านี้ ตอนนี้เห็นได้ชัดเลยค่ะว่ามันช้าและแย่ลงมาก สายตาพร่ามัว นึกอยากร้องไห้บ่อยๆ หมดกำลังใจ ท้อแท้ บางครั้งบางทีพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง มันเหมือนตื้อๆตันในคอ คนอื่นฟังไม่เข้าใจ เรียงลำดับคำพูด เขียน ไม่ถูก ตัดสินใจเองลำบาก กลัวไปหมด กลัวโดนด่า กลัวว่าเราทำไม่ดี มองลบกับตัวเองตลอด วิตกกังวลตลอดเวลา รู้สึกอยากอยู่คนเดียว คนเดียวแบบคนเดียวจริงๆ พยายามหาวิธีที่เค้าทำกัน เช่นเขียนระบายความรู้สึกในกระดาษ พอจะเขียนมันก็นึกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าจะเขียนอะไร ก็คิดว่าไม่น่าเวิร์ค หลายครั้งจะชอบย้ำคิดย้ำทำตลอด  เหมือนทำสิ่งนั้นไปแล้ว แต่ก็ไม่แน่ใจว่าทำไปจริงมั้ย ก็วนกลับไปทำใหม่อยู่แบบนี้หลายรอบมาก มันเหมือนเป็นแทรกๆกันไปเรื่อย จนตอนนี้เท่าที่จำได้เป็นมาเกือบ2-3ปีแล้วค่ะ จะไปหาหมอหลายครั้ง ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง อยู่มาแบบนี้ไม่มีความสุขจริงๆค่ะ ยิ้มง่ายหัวเราะง่ายค่ะ แต่สมองไม่ยิ้มไปด้วยหัวเราะไปด้วย มันก็ยังคิดลบแบบนั้นอยู่ มันเหมือนเป็นอัตโนมัติไปแล้ว ไม่รู้จะทำไง ลองฟังคลิปที่ให้กำลังใจ คลายเครียดก็ไม่หาย ไปเดินเล่นคนเดียวนี้พอช่วยได้ค่ะ แต่ยากเพราะก็มีหน้าที่การงานต้องทำ จะกินยาก็ไม่กล้าไปหาซื้อเอง กลัวจะเป็นอันตราย  ไม่รู้จะทำยังไง จะไปหาหมอก็กลัวว่าอาการนี้กลัวจะถูกมองว่ายังไม่ขั้นไปหาหมอ ก็กลัวจะโดนมองว่าไร้สาระ ยิ่งทำให้ทุกข์ใจไปอีกค่ะ เห้อ ลำบากจัง ตอนนี้ที่พิมพ์ไป ก็ร้องไห้ไป นึกสะว่ามาระบายแล้วกันนะคะ  มีหลายอย่างอยากจะพูดออกมา  แต่มันก็จับใจความออกมาไม่ถูก ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ มีวิธีไหนที่อยากแนะนำ บอกได้เลยนะคะ อยากหายจากที่เป็นอยู่ตอนนี้มากค่ะ บายๆค่ะ