หลงลืมลูกสละตัว ต่อมืดมั่วจึงกลับมา ทำเป็นบีบน้ำตาคือกว่าลูกหาย ใครจะไม่รู้แยบคาย - ความคิดหญิง ถ้าแม้นเจ้าอาศัยอยู่ด้วยลูกจริง ๆ เหมือนวาจา ก็จะรีบกลับเข้ามาแต่วีวันไม่ทันรอน เออนี่เจ้าเที่ยวพเนจรนอนตามสนุกใจ ชมนกชมไม้ในไพรวันสารพันที่จะมี ทั้งฤาษีสิทธิ์วิทยาธร - คนธรรพ์เทพารักษ์ผู้มีพักตร์อันเจริญ เห็นแล้วก็น่าเพลิดเพลินไม่เป็นได้ หรือเจ้าปะผลไม้ ประหลาดรสสดสุกทรามเสวยไม่เคยกิน เจ้าฉวยชิมชอบลิ้นก็หลงฉันอยู่จึงช้า อุปมาเสมือนหนึ่งภุมริน