เรื่องเป็นอย่างงี้ค่ะ เรากับแฟนจะไปซักผ้าแบบตู้หยอดเหรียญแล้วก็แวะกินข้าวก่อน ตอนกินตอนสั่งปกติมากค่ะ แล้วพอดีแม่ค้าเขาถามว่า มีแบงค์ยี่สิบให้แลกบ้างไหม เราก็ถามแฟน แฟนบอกว่าไม่มี เราก็ตอบไปว่าไม่มีค่ะ จนกินเสร็จ แฟนไปเข้าห้องน้ำ เราก็ใส่เสื้อคลุม เก็บเก้าอี้ แล้วเอากระเป๋าเขาไปจ่ายเงิน ซึ่งปกติก็ทำแบบนี้อยู่แล้วค่ะเขามักให้เราไปจ่าย แต่ตอนจ่าย เราตั้งกระเป๋าบนโต๊ะ แล้วหยิบเงินออกมาจ่าย ซึ่งแฟนเดินมาพอดี เขาก็ไม่พูดกับเรา เราเลยถามว่า เป็นอะไรอะ เขาก็พูดกระแทกเสียง ตะคอกใส่ว่า แล้วบอกแม่ค้าไปว่าไม่มีแบงค์ยี่สิบ แล้วตั้งแบบนั้นคิดว่าเขาไม่เห็นรึไง เขาจะคิดยังไง ว่าเราโกหก กะไว้แล้วว่าต้องทำแบบนี้ ดันเอาไปตั้งแบบนั้นคิดว่าเขาจะเห็นไหม ซึ่งตอนเราได้ยิน เราตกใจว่า ทำไมต้องโกรธขนาดนั้น แต่เราก็คิดขึ้นได้ว่า เขาจำเป็นใช้แบงค์ยี่สิบเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเรานึกไม่ถึงจริงๆ ค่ะ เราผิดเองที่ไม่ทันคิด ตลอดทางเราร้องไห้ตลอดแต่เขาไม่เห็น จนไปถึงร้านซักผ้า เขาก็ยกผ้าให้เรา แต่ตอนวาง คือตั้งใจโยน เราก็ยังน้ำตาซึมอยู่ แต่ปิดแมส พอเราเอาผ้าใส่เครื่องเรียบร้อย เขาก็เดินออกไปนั่งตรงอื่นโดยไม่พูดอะไรกับเราเลย เราก็เสียใจ แต่เสียใจกว่าคือ ตอนเราตามออกไปนั่งกับเขา เขาร้องไห้ตลอดเลยค่ะ เราเสียใจและนึกถึงเหตุการณ์แบบนี้ ที่เขามักคิดว่าคนอื่นมองเขาไม่ดี และมาตำหนิเรา หลายครั้งแล้วค่ะ พอเราหยุดร้องไม่ได้ เราพยายามหันไปทางอื่น เขาไม่ได้ใยดีเราเลย ไม่สนเลยว่าเราร้องไห้เสียใจ จนกลับมาห้อง เขาก็ไม่คุยกับเรา เราก็เงียบ ซึ่งโดยปกติ ถ้าเขางอนเรา เราง้อตลอด ง้อจนหาย และถ้าเรางอนเขา น้อยมากที่เขาจะง้อ เราจะต้องหายโกรธเอง เพราะไม่อยากมีทิฐิกับเขา อยากใช้เวลาที่อยู่ด้วยกันแบบแฮปปี้ แต่ครั้งนี้เรารู้สึกเราไม่อยากจะเป็นฝ่ายไปง้อเขาเลย เพราะเราเองก็เจ็บปวดกับการกระทำของเขา ทั้งเฉยชาทั้งๆ ที่เราเสียใจ และมันไม่ใช่ครั้งแรกนะคะ พูดตรงๆ ว่าเรากลัวว่า ถ้าเราก็เงียบ เขาก็ไม่ง้อ เราจะต้องเลิกกัน เพราะเรารักเขามาก หลายๆ ครั้งที่เขาทำเราเสียใจ เราให้อภัย เราไม่เคยโกรธเขานานเลย เราอธิบายไม่ทัน เพราะตอนนั้นเขาก็โมโห ถ้าเรายิ่งพูด มันจะยิ่งทำให้เขาโกรธ แต่ถามว่ารู้ตัวว่าผิดไหม เรารู้ค่ะ อยากจะขอโทษ และบอกเหตุผล แต่ตอนนั้นเราจุก จนมันพูดไม่ออก เห้อ ทุกคนช่วยบอกเหตุผลให้เราเข้าใจหน่อยนะคะ เราจะได้แก้ไขตัวเอง จริงๆ เขาดีกับเรามาก ไม่มีเรื่องผู้หญิง ไม่เสเพล ไม่มีเรื่องหนักใจ เว้นเรื่องเดียวคือการที่เขามักมองข้ามความรู้สึกของเราและเป็นคนทิฐิหนา บางทีเราขอโทษเขาไม่รับคำขอโทษ และปล่อยให้เรานั่งซึม ถ้าเขาใจเย็นถึงจะคุย เขามีสิ่งดีๆ มากมายที่ทำให้เรา เราเลยพยายามมองข้ามข้อเสียเขา แต่เราก็เจ็บปวด ควรทำไงดี (ปล.คบกันมา 5 ปีแล้วค่ะ)