ผมพึ่งย้ายมาอยู่กับพ่อผมได้1ปีแล้ว ก่อนหน้านั้นตอนที่ผมยังไม่ได้มาอยู่กับเขาเขาบอกว่าผมกลัวเขาจะใช้ผม บอกว่าอยู่กับย่าก็ไม่ได้อะไรตื่นมาย่าก็ทำอะไรเสร็จไปทุกอย่างแล้ว แล้วผมก็ขึ้นมอปลายมาอยู่กับพ่อตอนแรกหน้าที่มันก็ไม่เยอะหรอกครับ ล้างจาน เอาน้ำใส่ตู้เย็นประมาณนี้ พ่อผมดุมากๆครับ ผมไม่ก็ไม่อยากจะเถียงอะไรกับเขามากหรอก ก็ทำๆไปไม่ทำก็โดนด่าบ่นก็โดนด่าบอกงานเยอะก็โดนด่า ตอนนี้งานที่ผมทำก็มีล้างจานให้ทุกคนในบ้านไม่มีใครล้างเองทั้งนั้น ทำกับข้าวก็ทิ้งไว้ให้ผมล้าง หุงข้าว ซื้อน้ำแพคมาแช่ตู้เย็น น้ำถังเอาไว้ใช้ในห้องครัว ผมแบกคนเดียวตั้งแต่หน้าบ้านยันครัวตลอด มีกวาดถูบ้านทั้งหลัง เช็ดนู้นเข็นนี้ฉีดน้ำล้างหน้าบ้านเวลามีฝุ่น ทิ้งขยะ วันไหนที่ขึ้นห้องเร็วก็จะโดนด่าว่าทำไมไม่ช่วยดูน้อง(ผมมีน้อง1คน 4ขวบ) หาว่าขึ้นมาเล่นเกมบ้างละ ทั้งที่แบบทำงานตั้งแต่กลับมาจากรร ขึ้นเร็วคือสองทุ่มจะสามทุ่มแล้วนะ จะไม่ให้ทำการบ้านเลยรึ ไปรรมันไม่มีการบ้านเลยรึไง ผมก็อยู่มอปลายแล้ว อ่านหนังสือสอบก็แทบไม่มีเวลา เพราะกว่าจะขึ้นมา
ก็โคตรเหนื่อยละ ใครจะมีอารมณ์ทำอะไร แล้วเขาก็อยู่บ้านกันทั้งวัน พ่อกับแม่เลี้ยงผม วันนี้บ้านไม่เรียบร้อยก็ว่าผม แต่ผมกลับมาจากรรก็เย็นแล้วนะ ตัวเองอยู่บ้านกันสองคนไม่ทำอะไรเลยหรือ มาบ่นผมเหมือนผมทำรกอย่างงั้นแหละ ผมควรจะทำไง บอกไปก็โดนด่า เห้อ ผมเหนื่อยจะตายละ เดี๋ยวผมก็ต้องเตรียมตัวสอบมหาลัยแล้วปีหน้า เตรียมตัวกับอนาคตของผม งานอดิเรกไรผมก็ไม่มีเวลาทำแล้ว รอบพอร์ตคงไม่มีอะไรสักอย่าง ผมเหนื่อย เหนื่อยมากๆเลยครับ ผมควรทำยังไง มองไม่เห็นอนาคตตัวเองเลย ต้องฝืนทำอย่างอื่นจนเหนื่อยจนดึกเลยเหรอผมไม่ไหวหรอก แทบจะไม่มีเวลาดูแลตัวเองอยู่แล้ว เหลือแค่ซักผ้าตากผ้าให้ทุกคนในบ้านกับทำกับข้าวมั้งที่ผมยังไม่ได้ทำ
โดนใช้มากๆจนแทบไม่มีเวลาของตัวเอง ไม่มีเวลาทำอะไรเลย