เรื่องมีอยู่ว่า...เราได้ไปฝึกงานที่หน่วยงานราชการนึง มีเรา(เอ) บี ซี 3 คน ซึงนิสัยเราจะขี้เกรงใจคน บีและซีนิสัยจะปากไวหัวร้อนง่าย โมโหแล้วแสดงออกทางสีหน้าและน้ำเสียง ค่อนข้างจะไม่มองในส่วนรวม วันแรกๆฝึกงานไปก็โอเคดี พอวันนี้หัวหน้าเลี้ยงข้าว(ส้มตำ) บีกับซีบอกว่าไม่ได้ไปกินด้วยเพราะบีผ่าฟันคุด ซีบอกเป็นโรคกะเพาะ พอทุกคนไปที่ร้านส้มตำแล้ว บีบอกส้มตำก็น่ากินนะ เราก็เห็นเพื่อนอยากกินก็โทรไปบอกเพพื่อนร่วมงานคนอื่นว่ากำลังจะทำไปกินด้วยนะ พอไปถึงร้านอาหาร เพื่อนๆพี่ๆเค้าก็กำลังกินกันแล้วที่นั่งมันจำกัด บีบอกไม่กินแล้ว เดี๋ยวกลับไปกินที่ห้องคนเดียว ย้ำว่าคนเดียว เราผู้เป็นเพื่อนทั้งอึดอัดทั้งเกรงใจผู้ใหญ่ คือบีจะเอาแต่อารมณ์ตัวเองเป็นหลัก กลับคำพูดไปมา ไม่ใช่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว บีเป็นเกือบทุกครั้งที่มีการนัดหมายกัน บอกจะไป พอถึงเวลาจริงๆบีบอกไม่ไปละ ปวดท้องบ้าง ไม่สบายบ้าง บางทีเราก็อึดอัด แต่ถ้าพูดไปความสัมพันธ์เรากับเพื่อนอาจไม่เหมือนเดิม