เราเป็นออทิสติกค่ะ แล้วเราก็เป็นคนที่ร่างกาย sensitive กว่าคนไทยทั่วไปมากๆ อย่างคนอื่นเจ็บซัก 10 เราจะเจ็บมากเป็น 100 เป็น 1000 เลยค่ะ เรื่องการรับรสเผ็ดของเราก็เช่นกัน เรากินอาหารระดับความเผ็ดกลางๆ-เผ็ดมากไม่ได้เลย ร้องไห้ตลอด เต็มที่สุดคือส้มตำพริกเม็ดเดียว มาม่าต้มยำยังเผ็ดเกินไปสำหรับเราเลย ซึ่งตรงข้ามกับทุกคนในครอบครัวมากๆ ที่อาหารทุกมื้อที่กินจะต้องมีของเผ็ดเสมอ แม้จะไม่ได้กินเผ็ดเท่าคนอื่นในตระกูลก็ตาม (คุณป้าพี่สาวของพ่อและลูกชายแกกินเผ็ดเก่งกว่ามากๆ สามารถกินยำมะม่วงใส่พริกป่น 3 ช้อนโต๊ะพูนๆได้) แม้แต่อาหารเช้ายังต้องมีความเผ็ดเลย คือบ้านเราอยู่ทางภาคใต้อ่ะค่ะ เราเป็นคนหาดใหญ่ แน่นอนว่าเราก็รู้ๆกันอยู่ว่าภาคใต้เป็นภาคที่กินเผ็ดเก่งและเยอะที่สุดในประเทศไทย อาจจะที่สุดในโลกเลยก็ว่าได้ เมนูขึ้นชื่อของบ้านเราก็เผ็ดนรกแตกทั้งนั้น ซึ่งเรากินอาหารไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกข้าวแกงเรากินแทบจะไม่ได้เลยค่ะ กินได้แต่พวกแกงจืด ไข่พะโล้ ไข่ยัดไส้ ใบเหรียงผัดไข่ คือกินได้ไม่กี่อย่างอ่ะค่ะแล้วก็วนเวียนแต่กับเมนูไข่ทั้งหลาย พวกร้านอาหารตามสั่ง ส้มตำ ยำ ยังพอไหวเพราะยังสามารถบอกแม่ค้าเรื่องระดับความเผ็ดได้ แต่ด้วยความประหยัดของที่บ้านเราก็จะซื้อแกงถุงมากินซะเป็นส่วนใหญ่ แล้วที่บ้านก็ไม่ชอบเมนูที่ไม่เผ็ดจากร้านข้าวแกงด้วย เราก็ทำได้แค่ซื้ออาหารสดมาทำกินเองซึ่งรสชาติอร่อยถูกปากเรามากๆ มากกว่าอาหารร้านข้าวแกงด้วยซ้ำไป แต่ถ้าเป็นพวกอาหารญี่ปุ่น เกาหลี อิตาเลี่ยนหรือโซนตะวันตกถือว่าเป็นสวรรค์ของเราเลยค่ะ อาหารโปรดของเราก็จะเป็นพวกเมนูชีส สปาเกตตี้ สเต็ค ซูชิ ปลาดิบ พิซซ่า เบอร์เกอร์ อะไรทำนองนี้มากกว่าค่ะ ซึ่งตรงข้ามกับคนในครอบครัวเลยค่ะ เวลาไปต่างประเทศบ่นตลอดว่าอาหารจืดชืดมาก ต้องพกน้ำพริก พริกสด ไปกินแกล้มด้วยถึงจะโอเคหน่อย แต่ควิกรสต้มโคล้งคือเป็นอาหารหลักกันตายของพวกเค้าเลย แต่เราจะรู้สึกฟินสุดๆเวลากินอาหารต่างประเทศแบบนี้ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคือเราไม่ได้รังเกียจอาหารไทยอะไรหรอกนะคะ เรามองว่าหลายเมนูมันก็อร่อยจริงๆนั่นแหละ แต่เรากินได้แค่บางอย่างเท่านั้นเพราะมันเผ็ชชชช!!!! เหลือเกิน มีใครกินเผ็ดไม่เก่งแบบเราได้บ้างมาเม้นกันหน่อยนะคะ