ครูลงโทษนักเรียนหนักจน นักเรียนเข้าโรงพยาบาล. แต่ครูกลับไม่ถูกลงโทษอะไรเลย และยังลอยหน้าลอยตาอยู่ในสังคม

      คือผมสงสัย มากๆเลยว่า สังคมไทยจัดการปัญหาแบบนี้ยังไ เพราะวันนี้ ปี2566. ผมค่อนข้างจะไม่พอใจสุดๆแต่ทำอะไรไม่ได้  เพราะว่า มันมีข่าวมากม่าย ที่เป็น เหตุการณ์การทำลายนักเรียนในรูปแบบที่ถูกเรียกว่า. " การลงโทษ". ซึ่งท่ามันเป็นการลงโทษปกติ ตีก้นสักครั่งหรือดุ หรืออะไรก็แล้วแต่ตามกฏหมายกำหนด ผมจะไม่อยากพูดเรื่องนี้ ทว่า. ในตอนนี้ ประเทศไทย ประสบปัญหา การทำลายเด็กนักเรียนจำนวนมาก ซึ่งท่าทุกท่านตามข่าวดี คงจะได้เห็น ข่าวที่มีเด็กนักเรียน โดนครูลงโทษหนัก. ซึ่งเห็น บ่อยสุดคือการให้ลุกนั่ง. ขนาดทหาร หรือ นศท.  อย่างมากแค่150 เท่าที่ผมเคยฝึก. และแน้นอน นศท. ทุกคนมีร่างกายที่พร้อมฝึกอยู่แล้วทุกคนเตรียมตัวกันก่อนจะสมัคร. ทว่ามันไม่ใช้กับนักเรียน เพราะนักเรียนทุกคน ถึงจะอยู่ใน สถานะ  นักเรียน/นักศึกษา. แต่สภาพร่างกายของทุกคนนั้นไม่เหมือนกัน บ้างคนตัวเล็ก บ้างคนตัวใหญ้ บ้างคนมีโรคร้าย บ้างคนแข็งแรง บ้างคนอ่อนแอ่   แต่สิ่งที่ครุทำนัเนมันไร้เหตุผลมาก. ซึ่งคือการให้นักเรียนลุกนัก หรทอลงโทศอะไรก็ตาม ซึ่งมันเยอะ. เยอะเกินความจำเป็น สำหรับนักเรียนด้วยซ่ำ และเป็นการลงโทษแบบ รวดเดี่ยว โดยการอ้างว่าเป็นการ ออกกำลังกาย. และท่าพวกคุณเคยเข้ายิม. หรือ เริ่มฝึก ออกกำลังกาย โค๊ด. หรือเจ้าหน้าที่ไม่ก็พวกแอปแนะนำการออกกำลังกาย.  พวกเขาจะแนะนำให้พวกเราเริ่มไปที่ละนิดๆ เริ่มช้าๆผ่อนคลาย ไม่เครียด สนุกไปกับมัน.  นั้นคือการแนะนำวิธีออกกำลังกายที่ดี ทว่าพวกครูนั้นกลับทำโทษนักเรียนโดยอ้างว่ามันช่วยพวกเธอมันทำให้สุขภาพแข็งแรงอะไรก็ตาม แต่ท่าทุกึนรู้ จะบอกเลนว่า นั้นนะเป็นการหักโหม ให้เด็กอายุไม่เยอะมาก บ้างก็เป็นเด็กประถม บ้างก็ม.ปลาย ตามข่าว. ให้ลุกนั่ง กระโดดตบ หรทออะไรก็ตามที่ครูสั่ง ซึ่งให้ทำครั่งละ ร้อยสองร้อยที่ และท่าครูไม่พอใจก็จะเพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้น จนเลขมันเยอะ   และเด็กก็ต้องทำจนจบ.  สุดท้าย เด็กเกิดการบาดเจ็บหนักสาหัสจนต้องเข้า โรงพยาบาล. ใช้เวลาเป็นสิบๆเดือน หรือบ้างคนหายเร็วแค่ไม่กี้เดือน.  ทว่าเด็กต้องเสียโอกาศจำนวนมากไป เพราะว่าร่างกายที่กล้ามเนื้อชีกขาด บ้างคนถึงกับกระดูกราว เพราะรองรีบน้ำหนักของตัวไม่ไหว.  อย่าลที่บอกว่าเด็กทุกคนมีสภาพร่างกายที่ไม่เหมือนกันและการให้มาทำอะไรแบบหักโหมทั้นที่แบบนี้  ในที่แรกก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก อาการมันจะมาออกตามมาช้าๆ. ขนาดผมแค่ไปตัด หญ้าหน้าบ้าน แค่ไม่กี้เมตร. ตื่นมาผมนอนสมขยันลำบาก ลึกลำบาก นอนพักตั้ง1 อาทิตย์    แล้วเดฌกที่ต้องลุกนั่ง500 กว่าครั่งละ มันต้องทรมานสุดๆแน้ๆ บ้างครอบครัวก็โกรธมากจนไปแจ้งความดำเนินคดี


และแนนอน โรงเรียนพวกนี้มันไม่ยอมให้ ตัวเองเสียชื่อเสียงแน้นอน ก็แค่พาครูผู้ก่อเหตุไปพร้อมๆ คณะครู ไปเยี้ยมตัวเด็ก แสดงความ บริสุทธิ์ใจ นักข่าวถามอะไรก็ เริ่มแถนูนแถนี้ พยายามพูดเอาดีเข้าตัวเอาชั่วเข้าเด็ก ปกป้องครู และชื่อเสียง ครอบครัวทั่เชื้อก็หลงผิดไปถอนความ แต่บ้างครอบครัวผมไม่รู้


แต่ที่สำคัญคือ ครูที่กระทำความผิด ยังอยู่ในโรงเรียนยังทำการสอน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สำนักข้าวก็ไม่มีการดำเนินการติดตามข่าว จนผลมมันทำให้ข่าวเงียบหายไป เราทั่งๆไปก็ไม่รู้ว่าเดฌกเป็นยังไง ครุคนนั้นถูกจับรึยังเราไม่รู้อะไรเลย จะต้องมีเด็กอีกสักกี้คนที่โดนทำแบบนี้?  จะต้องให้มีเด็กตายสินะ ไม่สิ ถึกเดฌกตายมันก็ไม่โทษตัวเองกันอยู่ดี   เด็กจนต้องกลายเป็นทาส อารมณ์ความไร้เหตุผลขอครูไปอีกนมนขนาดไหนกันครับ. หรือจะต้องให้เป็นเหมือนทุกครั่ง ดอกไม้งามๆ คำพูดขอโทานิดๆหนือยๆ แค่นั้นก็พแ ปิดข่าว 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่