ตามหัวข้อเลยค่ะ วันนี้เรารู้สึกว่าเหนื่อยมากๆ ใจนึงเราไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วค่ะแต่อีกใจนึงก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เนื่องจากวันนี้เราได้ยินเพื่อนที่รู้จักกันมา3ปี พูดว่า " น่ารำคาญ " ใส่อ่ะค่ะ ตอนนั้นเรากำลังเรียกครูเพื่อส่งงานแต่ครูไม่หันเราเลยเรียกไป2รอบค่ะ เพื่อนก็เลยหงุดหงิด พอเราได้ยินปุ๊ป ใจมันตกไปอยู่ตาตุ่มเลยค่ะ แล้วในสมองก็ตั้งคำถามรัวๆว่าทำไมเพื่อนถึงพูดแบบนั้น คำพูดของเพื่อนเรามันคงดูปกติใช่ไหมหล่ะคะ แต่สำหรับเรามันไม่ปกติเลยค่ะ เราเป็นคนคิดมากสุดๆ พูดแล้วรู้สึกเกลียดตัวเองขึ้นมาเลย ทั้งๆที่มันก็ดูเป็นคำพูดที่ดูปกติ แต่เรากลับเอามาคิดให้ปงดหัวแล้วก็ร้องไห้ ไม่ชอบแบบนี้มากๆ
ซึ่งเรารู้ว่าตัวเองกำลังจะร้องไห้เลยมองออกไปนอกประตูไม่ให้ใครเห็น กลัวเพื่อนๆจะเป็นห่วงอ่ะค่ะ ไม่อยากให้เพื่อนๆไม่สบายใจ เลยหันไปร้องไห้ทางอื่นจริงๆก็อยากจะกลั้นไม่ให้ตัวเองร้องไห้ แต่มันทำไม่ได้เลย ยิ่งกลั้นนํ้าตายิ่งไหล แต่สุดท้ายเพื่อนคนนั้นก็เห็น แล้วก็พูดคำที่ทำร้ายจิตใจเรามาก " พูดแค่นี้ก็ร้องไห้ บ้าป่าว....." แล้วก็อะไรอีกไม่รู้ค่ะ เราพยายามไม่ฟัง ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงเลย ในหัวสมองมีแต่การกินยาเกินขนาดแค่นั้นเลย