อันนี้คือไม่รู้นะว่าทำไม คือวันนั้นเป็นวันบุญบั้งไฟ แล้วพอจบงานอาจารย์ก็พาเด็กกลุ่มนึงไปค้างที่บ้านอาจารย์ซึ่งเป็นผู้หญิงในห้อง2คน คือเด็ก2คนนั้นเขาเหมือนจะสนิทกับอาจารย์ผิดปกติมากๆ เพราะตอนอยู่ในห้องเรียนอาจารย์เข้าข้างแต่เด็กพวกนี้ประจำเลยและให้เด็กพวกนั้นจับต้องตัวเล่นเหมือนสนิทกันมานาน เป็นแบบนี้อยู่บ่อยมาก ซึ่งเราเป็นหัวหน้าห้อง เราทำทุกอย่างรับผิดชอบให้คนในห้อง แต่อาจารย์ไม่เคยเห็นหัวเราเลย ปรึกษาอะไรก็ไม่ค่อยได้ พอถึงวันงานพวกนั้นไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมอะไรเลย แต่อาจารย์บอกว่าให้เค้านอนค้างที่บ้านเพราะทำกิจกรรมมันเหนื่อย เรานี่แบบ ห้ะ!!!! เหนื่อยหรอ มันสมควรไหมอ่ะที่จะให้เด็กมันไปนอนค้างแบบนั้นทั้งๆที่อาจารย์ก็เป็นผู้ชาย

อีกเรื่องนึง คือความยุติธรรมในการปรึกษาเรื่องพานไหว้ครู ฉันที่เป็นหัวหน้าและรองหัวหน้าในห้องกับเพื่อนๆในแก๊งอีก3คนปรึกษากับเพื่อนๆเพื่อโหวตเลือกพานกัน พอปิดโหวตได้พานที่ต้องการแล้ว เราก็บรีฟงบประมาณและของที่จะต้องใช้และหาคนในห้องที่มีความสามารถเสร็จเรียบร้อยแล้ว เช้าวันถัดมาคิดว่ามันจะราบรื่นได้ดี แต่กลุ่มแก๊งเดิมกลับปรึกษาเลือกพานใหมโดยไม่ปรึกษาเราที่เป็นหัวหน้าห้อง แล้วพอเราโต้แย้งก็ไม่พอใจ อยากตะเอาอลังการโดยไม่สนงบประมาณในห้อง แถมอาจารย์ยังเห็นด้วยกับเขาและยังสนับสนุนแก๊งค์นั้นอีก เหมือนตอนนี้เราเป็นหัวหน้าที่ไม่มีประโยชน์อ่ะ