เราเป็นเด็กนักเรียนที่รร.แห่งหนึ่งไม่ค่อยมีชื่อเสียง เราก็ทำตัวปกตินะคะใช้ชีวิตแบบเด็กปกติทั่วไป แต่เรากลับไม่ปกติในสายตาครูที่เขาเป็น สาวประเภท2 เรายอมรับและชอบสาวประเภท2มากนะคะแต่ทุกคนเจอแบบนี้ทุกคนจะทำอย่างไรคะ อย่างเช่น เราใส่เสื้อกันหนาวเพราะว่ามันหนาวจริงๆ เราเป็นคนขีหนาวด้วยแหละค่ะ พอครูนี้มาเห็น ครูแกก็พูดประมาณว่า ใส่เสื้อกันหนาวทำไมอ่ะ (ขออภัยคำหยาบนะคะ) ขาดความอบอุ่นหรอ ที่บ้านไม่ได้ให้ความอบอุ่นหรอ แล้วก็มีตอนที่เราต้องซ้อมวงโยกับครูแกแต่เรายังเล่นไม่ค่อยได้ ครูแกจะพูดว่าสอนแค่นี้ก็จำไม่ได้นั่นสมองหรอ ยิ่งกว่าปลาทองอีก เผลอๆปลาทองความจำมันจะยาวกว่าอีกค่ะ แล้วก็จะมีประเภทบูลลี่ ช่วงนั้นเรามั่นใจที่จะปล่อยหน้าม้ามารร. เพราะเราว่ามันก็ดูเหมาะกับเรา แต่ครูแกกลับพูดว่า เอาอะไรแปะหน้าผากมาหรอ เอากากมะพร้าวมาแปะหัวทำไม แล้วเราก็จะพูดเล่นๆกับครูเขาเสมอว่าก็คนมันสวยหนิ แต่กลับได้คำตอบกลับมาว่า นั่นหรอที่ว่าสวยพูดออกมาได้ไม่ดูสภาพหน้าตัวเอง เราจึงกลายเป็นคนเสียความมั่นใจไปเลยค่ะ แล้วช่วงนี้มีกิจกรรมค่ะเราก็ไปช่วยครูแกจับผ้า เราวางผ้าผิดตำแหน่งค่ะ เขาก็พูดว่า แค่นี้คิดไม่เป็นหรอว่าต้องวางยังไง กินข้าวหรือกินหญ้าเอ่ย คือบางทีเรารู้สึกว่ามันมากไปอ่ะค่ะ เราต้องรับมือยังไงดีคะ