เราไม่รู้น่ะว่ายังไง แต่เราไม่เคยรักใคร แบบที่ได้รักเขาเลย คิดถึงทุกครั้ง ทุกวัน
ความรักตอนนั้นที่ได้มามันคือรักที่โคตรบริสุทธ์อ่ะ แต่เรา กลับทำลายมันเองจนพัง แล้วมานึกได้ว่า ทำไมวันนั้น ไม่คิดให้ดีกว่าสิ่งที่เป็น.
วันนี้คงได้นั่งด้วยกันแทนที่เราจะนั่งคิดถึงเขาแค่ฝ่ายเดียว
ป.ล. ตอนนี้เขามีคนใหม่ มีความสุข เรียนจบ มหาลัย สำเร็จกับชีวิตที่เคยฝัน เราก็ทำได้แค่มองไกล ห่างๆกลัวการติดต่อกับเค้าเป็นต้นตอ ให้เค้ามีปัญหากัน แต่อยากบอกน่ะ เรารักเธอมาก มากจริงๆ คงไม่ผิดน่ะ ถ้ายังรักสุดหัวใจ แม้เธอไม่รู้สึกอะไรอีกแล้วก็ตาม