และต่อไปนี้คือสิ่งที่เราอยากเล่า มันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ การแกล้ง(?)  เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนค่ะ

เรากำลังนั่งรอส่งงานให้ครูอยู่ใช่มั้ยคะ แล้วทีนี้ ข้างหลังของเราก็จะมีเพื่อนในห้องอีกประมาณ5คน(?) 2คนแรกคือผู้ชาย แล้วเราก็พอรู้อยู่ว่า ไอ้2ตัวข้างหลังมันแกล้งกันอยู่ แล้วมันหยุดไป เราก็ไม่ได้อะไร  สักพักเรารู้สึกเหมือนมีคนดึงผมเรา เราหันไปมอง ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเลยหันกลับไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สักพักก็...อีกละแต่ครั้งนี้เราหันไปทันเห็นอีคนดึง คือเราไม่เข้าใจอะ ทำไปเพื่ออะไร? คือถ้าว่างมากก็นั่งดึงหัวตัวเองไปนู่น แล้วเราก็ส่งงาน ตอนนั้นเราไม่คิดอะไรเลย นอกจากเรื่องที่เพื่อนดึงผมเรา คือเราคิดวนไปวนมาๆๆ ซ้ำๆ อยู่อย่างงั้น น้ำตาเราก็เริ่มคลอเบ้า เราได้ยินทุกอย่างที่เพื่อนข้างหลังพูด "ทำไมดุจังค้าบบ" ตัวเองไม่ได้เป็นคนเสียความรู้สึกก็พูดได้สิ เราส่งงานเสร็จเรียบร้อยแล้วระหว่างทางที่เรากำลังจะเดินไปนั่งที่โต๊ะของคัวเองได้ยินเสียงครพูดขึ้นอีก "สำออยจัง" เราไม่รู้ว่ามันพูดถึงใคร แต่ในใจเราตอนนั้นคิดว่า มันพูดถึงเราแน่ๆ เพราะไอคนดึงผมอะมันเป็นเพื่อนกับอีกคนที่พูด มันอาจจะไปเล่าให้เพื่อนของมันฟังก็ได้ เราไม่รู้ว่ามันเกลียดอะไรเรา แต่จะบอกว่าเราไม่ค่อยยุ่งกับใครอยู่แล้วเป็นคนที่ไม่เข้าหาใครก่อนเพราะเราแคร์ความรู้สึกของทุกคนมากๆ เรากลัวว่าคนอื่นจะรังเกียจเรา เราเลยเลือกมี่จะให้เพื่อนเลือกเพื่อนของตัวเองดีกว่า จากที่เล่า บางคนอาจจะงงว่าเรากำลังสื่อถึงอะไร เราเองก็ไม่รู้หรอกว่าสื่อถึงอะไร มันอาจจะเป็นการระบายความรู้สึกก็ได้(?) อย่างไรก็ตาม เราอยากจะขอวิธีการจัดการกับความรู้สึกหน่อยเพราะเราบอกไปแล้วใช่มั้ยคะว่าเราอ่อนไหว เรื่องความรู้สึกมากๆ    ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาอ่าน และขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ขอให้คุณมีชีวิตที่ดีกว่าเรา (ไม่ดราม่าอะไรทั้งนั้นนะคะ)