ก่อนอื่นเลยเราขอท้าวความก่อนว่าตั้งแต่อยู่ปี1จนถึงล่าสุดปี4เราเปลี่ยนเมทมา3ครั้ง เนื่องจากเพื่อนย้ายไปอยู่กับแฟนบ้างลาออกบ้าง มันเลยทำให้เราได้มาอยู่กับเพื่อนคนนี้ค่ะ

คือเรารู้จักกับเพื่อนคนนี้แบบห่างๆมา6ปีแล้ว แต่พึ่งจะตัดสินใจมาอยู่ด้วยกันเพราะเรากำลังหาเมทพอดีบวกกับเขาก็อยากอยู่ห้องดีๆแต่จ่ายคนเดียวไม่ไหว เราก็โอเครมาอยู่ด้วยกัน แต่ผ่านไปแค่เดือนเดียวคือเราเครียดเลยค่ะ คือเขาไม่มีความเกรงใจอะไรเลย 
1. เขาชอบเอาข้อเสียเปรียบเรื่องการใช้ห้องมาพูดกับเราทุกวัน เพราะห้องเรามันมี2ห้อง ห้องเรามีเตียงมีที่นอน แต่วางโต๊ะทำงานไม่ได้เลย ห้องเขาต้องปูพื้นนอน แต่มีพื้นที่สำหรับวางโต๊ะทำงาน แต่เขาจะเอาแต่พูดว่านอนพื้นไม่สบายเลย พอเราให้เขาสลับห้องเขาก้ไม่เอาบอกว่าห้องเราร้อน แต่ก็จะหาข้อมาพูดแบบนี้อยู่เรื่อยๆ
2. เพื่อนบอกอยากได้ห้องดีๆสวยๆแต่เขาไม่เคยทำความสะอาดอะไรเลยสักอย่าง ห้องไม่กวาดไม่ถูเลย เราลองฝืนไม่ทำดูเดือนนึงเขาก็ไม่ทำ หรือถ้าเราทำเขาก้ไม่มาช่วย นอนเล่นโทรศัพท์ ห้องน้ำก้ไม่เคยล้าง ปล่อยเหลืองสกปรกมาก มีเดือนนึงเรากลับบ้าน ส้วมคือไม่ไหวแล้ว พื้นห้องน้ำเหลืองขัดยาก ยาแนวดำปิ้ด สุดท้ายเราก้ต้องกลับมาทำทั้งหมด เพราะทนอยู่ไม่ได้
3. จานชามไม่ล้าง ทำกับข้าวเสร็จไม่มีการเช็ดคราบอะไรทั้งนั้น น้ำจรกจนหยดลงโดนปลั๊กไฟก็ไม่สนใจ คือเคาเตอครัวเรามีปลั๊กวางอยู่ค่ะเพราะใช้กระทะไฟฟ้า 
4. เขาทำอะไรของเราพังก็ไม่เคยซื้อใช้คืน ได้แต่พูดว่าเดี๋ยวๆ แต่ก็ไม่เคยซื้อให้สักที บางทีของราคามันถูกเราก็ไม่กล้าทวงเขาก้ปล่อยเบลอ
5. เวลาเราหารอะไรใช้กับเขาๆจะใช้เยอะมาก ใช้แบบไม่เกรงใจเลยว่าเราจะใช้ไปน้อยแค่ไหน เช่นเครื่องครัว น้ำมันขวดนึงใช้ไม่ถึงอาทิตย์คือหมด เพราะเขาบอกไม่ชอบใช้น้ำมันเก่า ใช้เสร็จทิ้งหมดเลย แต่เขาเป็นคนใช้ในปริมาณที่เยอะเกินความจำเป็นอ่ะค่ะ หรือเรื่องค่าไฟก็ได้ค่ะ คือเขาเปิดแอร์แบบทั้งวันทั้งคืน ต่อให้ไม่ร้อนเขาก้เปิดเพราะอ้างว่าติด ส่วนห้องเราคือเปิดบ้างไม่เปิดบ้าง แล้วกลางวันเราก็ไม่ค่อยอยู่ห้อง แต่ค่าไฟมาคือ2พันอัพ ซึ่งเขาก็ดูไม่ได้เดือดร้อน ทั้งที่ผ่านมาเราไม่เคยใช้ไฟเกินเดือนละ600 คือในเรื่องนี้เราก็พยายามคิดว่าเราเห็นแก่ตัวไปหรือเปล่า เราขี้งกไปไหม แต่เราทำงานไปเรียนไปอ่ะค่ะ ต้องมาเสียเงินยิบย่อยเราก็ท้อ
6. ชอบดาวน์ คือเราก็ห่วงเขานะเขาจะเป็นซึมเศร้าไหม แรกๆเราก็ต้องมานั่งปลอบเขาทุกวัน บอกว่าเขามีความดีอะไรบ้าง จนกลายเป็นว่าเราต้องเจอสภาพบรรยากาศในห้องแบบนี้แทบทุกวันทซึ่งต้นเหตุมันมาจากการที่เขาไม่ยอมออกจากห้องไม่ยอมไปเจอคนอื่นเลย พอบอกเขาๆก็ไม่ออก บอกสบายใจแบบนี้มากกว่าไม่เปลืองเงินออกไปข้างนอก
7. ถ้าเขาไม่มีเงินห้ามซื้อของสวยงามให้เขาเห็น ไม่งั้นเขาจะเสียใจที่ตัวเองไม่มีเงินซื้อ ซึ่งที่เราซื้อเพราะเราทำงานได้ แต่เขาไม่ได้ทำอ่ะ ทุกวันนี้จะซื้อเสื้อผ้าแบรนด์ทีต้องเก็บถุงซ่อนตอนเดินเข้ามาในห้อง เพราะไม่งั้นเขาจะพูดอยู่นั่นแหละว่าช่วงนี้ชีวิตเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ไม่มีเงินซื้อ เอาจริงตอนแรกเราก็ปลอบ แต่ทุกววันนี้6เดือน เราเหนื่อยแล้วค่ะ แฟนก็ไม่มีต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก
8.สืบเนื่องจากข้อ7 พอเขาจะไปเที่ยวที่ก็ชอบยืมเสื้อผ้าเราค่ะ แล้วก็ทำเลอะทุกครั้ง เช่นไปกินชาบู แล้วยืมเสื้อสีขาวเราไป แล้วก้ไม่บอกเราว่าเลอะ เขาใช้เสร็จก็ใส่ตระกร้าไว้อาทิตย์นึงถึงไปซัก สรุปคือคราบมันฝังลึกไปแล้วมันซักไม่ออก ซึ่งเขาก็ไม่มีรีแอคชั่นใดๆไปมากกว่าคำว่า ขอโทษนะ แต่พอครั้งต่อไปก็มายืมอีก แล้วคือซักผ้าเสร็จก็ไม่ค่อยตาก ชอบเอามาวางไว้ในห้องโถงจนห้องเหม็นอับ เขาให้เหตุผลมาว่าเดินลงไปซักแล้วมันเหนื่อยขอพักก่อน ซึ่งบางทีก็ปล่อยจนแห้ง หรือถ้าตากก็จะตากไว้อย่างนั้นเลยจะใช้ค่อยไปหยิบ ซึ่งเขาไม่นึกถึงเราเลยว่าเราก้ต้องใช้ระเบียงใช้ราวตากผ้าเหมือนกัน หลายครั้งก้ต้องเก็บให้เขาเพราะไม่งั้นก็ไม่ได้ซักผ้าสักที
9. เรากินน้ำกด เขากินน้ำแพ็คขวดจากเซเว่น ด้วยเหตุผลว่าน้ำกดไม่สะอาดกินไม่ได้ เราก็โอเครแยกกันกิน แต่กลายเป็นว่าเขาเอาน้ำที่เรากดไว้กินไปทำกับข้าว ซึ่งพอใช้หมดก็ไม่ลงไปกรอกให้เรา บางทีเราพุดตรงๆเลยว่าวันนี้ได้ใช้น้ำไหมเมื่อเช้ามันยังไม่หมดเลยนะ เขาก็ตอบว่าใช่ ว่าจะไปกดแต่วันนี้เสียนหัวบ้างลืมบ้าง และสุดท้ายเราก้ต้องลงไปกรอกเองทั้งที่เราพึ่งเลิกงานอ่ะ 
10.เขาชอบทำเสียงดัง เพราะห้องเราไม่มีโต๊ะเราเลยต้องออกไปอ่านหนังสือเรียนที่ห้องโถง บางครั้งเขานั่งอยู่ก่อนเราก็จะบอกเขานะว่าขออ่านกนีงสือหน่อยนะ ในห้องอ่านไม่ได้ เขาก็รับรู้แต่เปิดเสียงโทรศัพท์หัวเราะคิกคักไม่หยุด หรือต่อให้เรามาก่อนเขาก้ไม่สนใจเลยว่าเรากำลังต้องการสมาธิ คือพูดจนไม่รู้จะพูดยังไง แต่เราก็ไม่กล้าพูดถคงขนาดว่าไม่โอเครที่ทำ เราก็พูดแค่ว่าขออ่านหนังสือหน่อยนะอยากได้สมาธิ เขาก็ลดเสียงให้ แต่มันก็ดังอยู่ดี ครั้งต่อไปก็เป็นเหมือนเดิมอีก หรือแม้แต่ตอนมาหาของในห้องเรา เรามีของที่ใช้ร่วมกันอยู่ในห้อง เช่นเครื่องสำอางและตู้เสื้อผ้าเพราะห้องเราตู้เยอะ แต่คือหลายครั้งที่เราหลับอยู่เขาก็มักจะเข้ามาค้นของเสียงดังมากเพราะหาของไม่เจอ ซึ่งเราก็ต้องตื่นลุกมาช่วยหาเพราะไม่งั้นเราไม่ได้นอนแน่ๆ 

โดยรวมก็ประมาณนี้ แต่ข้อดีเขาก็มีคือช่วงที่เราเงินขาดเขาก็ให้ยืมก่อน บอกเขาว่าเงินเดือนออกอีกกี่วันๆจะคืนซึ่งเราก็ไม่เคยเบี้ยว แล้วก็เรื่องงาน เขามีความสามารถในด้านนึงที่เราปรึกษาเขาได้ แล้วก็เป็นคนที่รับฟังเราเวลาเรามีปัญหาเรื่องชีวิต จริงๆเรามีเพื่อนน้อยเราเลยมีแต่เขาเป็นที่ระบาย แต่พอเป็นเรื่องเขาเราเลยต้องมาระบายในพันทิปแทน ประมาณนี้ค่ะ