สวัสดีค่ะ เราอายุ 20 แฟนเราอายุเท่ากัน เป็นนักศึกษา คบกันมาตั้งแต่มอหก แต่รู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้ว
คือแฟนเราเป็นคนง้อไม่เป็นค่ะ เวลาทะเลาะกันเขาก็จะแบบเงียบหรือไม่ก็ตอบคำว่าครับ แบบเศร้าๆ แบบไม่ใช่ไม่สนใจนะคะมองดูก็พอรู้ว่าเขาเสียใจเหมือนกันแต่ทำไมเขาไม่พูดอะไรเลย
แล้วเราก็จะเหมือนเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียวพูดทุกอย่างอธิบายทุกอย่างนู่นนั่นนี่ เราไม่เคยงอนแล้วบอกไม่มีอะไรเลยนะเราอธิบายทุกอย่างตลอด แต่พอถามเขาว่าแล้วเขาคิดยังไงบ้างแบบที่ทะเลาะกัน อยากให้เราปรับตรงไหนบ้าง ถามว่ามีอะไรอยากพูดอีกไหม ก็เงียบ ก็ไม่มี
เราเคยบอกเขาว่า ถ้าง้อไม่เป็นก็ดึงมือแน่นแน่นหรือไม่ก็ทำอะไรซักอย่างให้เรารู้ว่าอยากจะง้อไม่ใช่เงียบ
ปัญหาก็คือเขาไม่เคยแก้เลย ปล่อยเราไปง่ายๆ เค้าบอกเราว่าตอนที่ทะเลาะกันสมองเขามันตื้อคิดไม่ออกไม่รู้จะพูดอะไร
คือเรารู้สึกน้อยใจตลอดที่ทะเลาะกันมันเหมือนเค้าไม่ได้สนใจ เลยทำไมต้องเป็นเราอยู่ฝ่ายเดียวที่พยายามจะอธิบายพยายามจะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น เหมือนคุยกับกำแพง
ล่าสุดคือเราเลยบอกว่า ห่างกันดีกว่า แล้วเดินเข้าหอ แต่จริงๆคือเรารออยู่ แต่พอหันกลับไปคือเขาไปไกลแล้วอ่ะเค้าไม่รั้งเราเลย ตอนนั้นเราแบบตกใจมากเสียใจมาก เลยโทรไปบอกว่า จะเอาแบบนี้ใช่ไหมจะห่างกันจริงๆใช่ไหม เขาก็บอกว่าไม่ใช่แล้วก็ขี่รถกลับมา แล้วเราก็ร้องไห้แล้ว วิ่งขึ้นห้อง เขาก็โทรมาไม่หยุด เราเลยลงไป ถามว่ามีอะไรจะพูดมั้ย เขาก็เงียบ ไม่พูดอะไรเหมือนเดิม พูดแต่ขอโทษซ้ำๆ เราก็นั่งอยู่ตรงนั้น แบบสมองเบลออ่ะ ถามว่าขอโทษเรื่องอะไร เขาบอกว่าขอโทษที่ไม่รู้ว่าเรารอ เรางงเลย คืออะไร มันไม่ใช่เรื่องเลย เราเสียใจที่เขาไม่รั้งเราสักนิดเลยต่างหาก
พอวันต่อมา เขาก็โทรมา ทำตัวปกติ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราก็ปกติตาม แต่มันไม่ไหวอ่ะ เรายังไม่หายจากเรื่องเมื่อวาน เราเลยตัดสายแล้วไม่รับโทรศัพท์ เขาก็โทรมาไม่เลิกเหมือนเดิม
เราอยากรู้ว่าเรางี่เง่ามั้ย เขาผิดมั้ย หรือเราผิด เราต้องทำยังไง รักเขานะ ไม่อยากเลิก นอกจากเรื่องนี้เขาดีหมดเลย
ปรึกษาเรื่องความรักหน่อยค่ะ เรางี่เง่าไปมั้ย
คือแฟนเราเป็นคนง้อไม่เป็นค่ะ เวลาทะเลาะกันเขาก็จะแบบเงียบหรือไม่ก็ตอบคำว่าครับ แบบเศร้าๆ แบบไม่ใช่ไม่สนใจนะคะมองดูก็พอรู้ว่าเขาเสียใจเหมือนกันแต่ทำไมเขาไม่พูดอะไรเลย
แล้วเราก็จะเหมือนเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียวพูดทุกอย่างอธิบายทุกอย่างนู่นนั่นนี่ เราไม่เคยงอนแล้วบอกไม่มีอะไรเลยนะเราอธิบายทุกอย่างตลอด แต่พอถามเขาว่าแล้วเขาคิดยังไงบ้างแบบที่ทะเลาะกัน อยากให้เราปรับตรงไหนบ้าง ถามว่ามีอะไรอยากพูดอีกไหม ก็เงียบ ก็ไม่มี
เราเคยบอกเขาว่า ถ้าง้อไม่เป็นก็ดึงมือแน่นแน่นหรือไม่ก็ทำอะไรซักอย่างให้เรารู้ว่าอยากจะง้อไม่ใช่เงียบ
ปัญหาก็คือเขาไม่เคยแก้เลย ปล่อยเราไปง่ายๆ เค้าบอกเราว่าตอนที่ทะเลาะกันสมองเขามันตื้อคิดไม่ออกไม่รู้จะพูดอะไร
คือเรารู้สึกน้อยใจตลอดที่ทะเลาะกันมันเหมือนเค้าไม่ได้สนใจ เลยทำไมต้องเป็นเราอยู่ฝ่ายเดียวที่พยายามจะอธิบายพยายามจะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น เหมือนคุยกับกำแพง
ล่าสุดคือเราเลยบอกว่า ห่างกันดีกว่า แล้วเดินเข้าหอ แต่จริงๆคือเรารออยู่ แต่พอหันกลับไปคือเขาไปไกลแล้วอ่ะเค้าไม่รั้งเราเลย ตอนนั้นเราแบบตกใจมากเสียใจมาก เลยโทรไปบอกว่า จะเอาแบบนี้ใช่ไหมจะห่างกันจริงๆใช่ไหม เขาก็บอกว่าไม่ใช่แล้วก็ขี่รถกลับมา แล้วเราก็ร้องไห้แล้ว วิ่งขึ้นห้อง เขาก็โทรมาไม่หยุด เราเลยลงไป ถามว่ามีอะไรจะพูดมั้ย เขาก็เงียบ ไม่พูดอะไรเหมือนเดิม พูดแต่ขอโทษซ้ำๆ เราก็นั่งอยู่ตรงนั้น แบบสมองเบลออ่ะ ถามว่าขอโทษเรื่องอะไร เขาบอกว่าขอโทษที่ไม่รู้ว่าเรารอ เรางงเลย คืออะไร มันไม่ใช่เรื่องเลย เราเสียใจที่เขาไม่รั้งเราสักนิดเลยต่างหาก
พอวันต่อมา เขาก็โทรมา ทำตัวปกติ เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราก็ปกติตาม แต่มันไม่ไหวอ่ะ เรายังไม่หายจากเรื่องเมื่อวาน เราเลยตัดสายแล้วไม่รับโทรศัพท์ เขาก็โทรมาไม่เลิกเหมือนเดิม
เราอยากรู้ว่าเรางี่เง่ามั้ย เขาผิดมั้ย หรือเราผิด เราต้องทำยังไง รักเขานะ ไม่อยากเลิก นอกจากเรื่องนี้เขาดีหมดเลย