ผมตกงานเป็นคนว่างงานมาเกือบ 2 เดือน ซึ่งรายได้ผมนั้นแทบจะเป็นศูนย์ และยังมี หอกปักกลางหลังอยู่ 1 เล่ม นั่นก็คือสำนักงานคุมประพฤติ ในข้อหาเมาแล้วขับ วันที่ผมโดนจับ คือวันแรกในชีวิตผมที่ผมเกิดมา ได้ไปเที่ยวงานพระสมุทรเจดีย์เป็นครั้งแรกในชีวิต และผมก็ซื้อเบียร์กิน 1 ขวด ก่อนที่ผมจะขับรถมอเตอร์ไซค์กลับบ้าน ผมวิ่งเส้นสำโรงเพื่อจะตัดเข้าศรีนครินทร์เลี้ยวซ้ายตรงสี่แยกเทพารักษ์ ช่วงเวลานั้นเวลา 20:00 น กว่าๆ รถเส้นศรีนครินทร์ติดมาก จนทำให้รถที่จะเลี้ยวซ้ายเข้าศรีนครินทร์นั้นติดไปด้วย ตัวผมเองก็ค่อยๆขับสาววิถีมอเตอร์ไซค์เมื่อเจอรถติด ช่วงจังหวะที่ผมกำลังจะเลี้ยวตัวรถเข้าศรีนครินทร์ตรงสี่แยกเทพารักษ์ ก็มีอาสาตำรวจ 4-5 นาย มาคอยดักตรวจรถทั้งมอเตอร์ไซค์และรถกระบะ ทั้งๆที่ตรงนั้นไม่มีเจ้าหน้าที่ตำรวจแม้แต่คนเดียว อาสาพวกนั้น ได้ยินขวางรถผมและบิดกุญแจดับเครื่องรถผม ค้นตัวและจับผมเป่าแอลกอฮอล์ แน่นอนครับแอลกอฮอล์ผมก็ต้องมีอยู่แล้วกินเบียร์มา 1 ขวด แล้วจับผมดำเนินคดีทันที จนถึงปัจจุบันตอนนี้ผมยังต้องไปรายงานตัวที่คุมประพฤติ จังหวัดสมุทรปราการ รายงานตัวครั้งแรกผมไปมาแล้ว แต่ครั้งที่ 2 ผมขอเลื่อนนัดออกไปก่อน เนื่องด้วยเพราะตัวผมนั้นตกงาน แล้วอยู่กับพ่อที่กำลังป่วย เขาก็ถามผมว่าทำไมไม่หางานทำ ผมคิดภาพไม่ออกของคนที่ไปทำงานที่ไม่มีตังค์ติดตัวเลยแม้แต่บาทเดียวจะเป็นยังไง ทุกวันนี้ที่อยู่ได้ก็เพราะไปขอข้าวจากวัดมากิน ยังจับต้นชนปลายและมองทางข้างหน้าของชีวิตยังไม่เจอเลย ผมเป็นคนที่มีแค่ใบรับรองการศึกษา เพราะวุฒิการศึกษาผมบริษัทแห่งหนึ่งทำของผมหาย ผมไปขอคัดใหม่ที่โรงเรียนเก่านี่จะ 4 ปีแล้วครับเขายังไม่ติดต่อผมมาเลย
(แถวบ้านของผมก็มีบริษัทที่รับสมัครงานแต่ว่ามันเป็นงานเฉพาะทางและวุฒิการศึกษาและขั้นต่ำของเขาก็ป.ตรี)
เพียงแค่ผมจะใช้เวลาใน 1 วันให้ผ่านไปได้มันก็สุดแสนจะลำบากมากมายแล้วครับ
จนผมได้รับจดหมายการแจ้งเตือนจะคุมประพฤติว่าจะเพิกถอนการคุมประพฤติและออกหมายจับ
คิดว่าความรู้สึกของผมตอนนี้อยากมีชีวิตอยู่ต่อไหมครับ
ทำไมเจ้าหน้าที่เขาไม่เข้าใจเราเลยทำไมเจ้าหน้าที่เขาไม่มาดูเลย ว่าการกินการเป็นอยู่ของเรามันเป็นยังไง
ทรัพย์สินที่มีตอนนี้ก็มือถือ 1 เครื่อง พร้อมกับแอบต่อ WiFi ของคนอื่น ช่วยบอกผมทีครับผมต้องขายมันแล้วใช่ไหมเพื่อจะเอาเงินเป็นค่าใช้จ่ายเพื่อเดินทางไปรายงานตัวที่คุมประพฤติเพื่อไม่ให้ถูกจับดำเนินคดี หรือผมควรที่จะตายไปเลยก็ดี หรือพี่ๆเพื่อนๆท่านใดมีงานออนไลน์ให้ผมทำติดต่อผมได้นะครับ
Gmail. thanapol7725@gmail.com
เป็นคน แต่รู้สึกว่าเราไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว (หวังว่านี่คงไม่ใช่โพสต์แรกและโพสต์สุดท้ายในชีวิต)
(แถวบ้านของผมก็มีบริษัทที่รับสมัครงานแต่ว่ามันเป็นงานเฉพาะทางและวุฒิการศึกษาและขั้นต่ำของเขาก็ป.ตรี)
เพียงแค่ผมจะใช้เวลาใน 1 วันให้ผ่านไปได้มันก็สุดแสนจะลำบากมากมายแล้วครับ
จนผมได้รับจดหมายการแจ้งเตือนจะคุมประพฤติว่าจะเพิกถอนการคุมประพฤติและออกหมายจับ
คิดว่าความรู้สึกของผมตอนนี้อยากมีชีวิตอยู่ต่อไหมครับ
ทำไมเจ้าหน้าที่เขาไม่เข้าใจเราเลยทำไมเจ้าหน้าที่เขาไม่มาดูเลย ว่าการกินการเป็นอยู่ของเรามันเป็นยังไง
ทรัพย์สินที่มีตอนนี้ก็มือถือ 1 เครื่อง พร้อมกับแอบต่อ WiFi ของคนอื่น ช่วยบอกผมทีครับผมต้องขายมันแล้วใช่ไหมเพื่อจะเอาเงินเป็นค่าใช้จ่ายเพื่อเดินทางไปรายงานตัวที่คุมประพฤติเพื่อไม่ให้ถูกจับดำเนินคดี หรือผมควรที่จะตายไปเลยก็ดี หรือพี่ๆเพื่อนๆท่านใดมีงานออนไลน์ให้ผมทำติดต่อผมได้นะครับ
Gmail. thanapol7725@gmail.com