ประสบการณ์ ในการใช้ชีวิต จะทำให้คนเราเติบโตขึ้น  และเมื่อเติบโตขึ้น นิสัยต่างๆที่เคยเป็นก็เปลี่ยนไป 
 
สำหรับผม มีสองเรื่องเด่นๆ ที่ผมเปลี่ยนจนเหมือนคนในอดีต กับ ผมปัจจุบันนี้ เป็นคนละคนกัน 
 
ผมเคยเป็นคนขยัน หนักเอาเบาสู้  (สมัยก่อนชีวิตค่อนข้างลำบากครับ)
ทุกวันนี้ ฐานะอยู่ตัว ไม่ต้องปากกัดตีนถีบ  ผมกลายเป็นคนขี้เกียจตัวเป็นขน ตามใจตัวเองเป็นหลัก  นี่จะเที่ยงแล้ว ผมก็ยังนอนอยู่บนเตียง
นึกไม่ถึงเลยครับ  ว่าคนขยันเมื่อก่อน จะสันหลังยาวได้ขนาดนี้ 
หรือ ความสบาย จะทำให้คนเปลี่ยนแปลงได้จริงๆ 
หรือว่า มนุษย์เราต้องการ ความกดดันตลอดเวลา ถึงจะเติบโตอย่างมีวินัย  
ตรงนี้ผมก็ยังสงสัยตัวเองอยู่   
 
อีกเรื่องที่เปลี่ยนจากหลังเท้า เป็นหน้ามือ คือ 
ผมเคยเป็นคนเจ้าชู้ครับ  
 
คำว่าเจ้าชู้นี่ไม่ได้นอกใจใคร หรือโกหกหลอกลวงใครนะครับ
ผมแค่พอใจที่จะหว่านเสน่ห์ไปเรื่อยๆ  ชอบเวลามีสาวๆมาคลั่งรัก แต่ไม่คิดจริงจังกับใคร
 
เข้าทำนองให้ความหวังคนไปทั่วนั่นแหละ 
 
ตอนนี้ เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงครับ  แคร์ใจคนอื่นมากขึ้น  ถ้าไม่จำเป็น จะไม่ไปทำให้ใครเข้าใจผิด ไม่ให้ความหวังใคร(มากนัก) 
สาเหตุ คงเพราะเจ็บเองน่ะสิครับ 
 
ตอนทำคนอื่น ไม่เคยรู้ว่าเขาทุกข์ยังไง พอตัวเองผิดหวัง ถึงมาคิดได้ ว่าคนอื่น ตอนที่เราทำ เขาคงเจ็บแบบนี้
ตอนนี้ เลยกลายเป็นเสือสิ้นลายไปแล้ว  
 
คุณๆ เคยมีนิสัย ในอดีต ที่ปัจจุบันเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมไหมครับ
เปลี่ยนเพราะอะไร  มีปัจจัยใดกระตุ้น หรือ มีแรงบันดาลใจมากไหนกันครับ ?