นาร์เวล ร็อธ (โจเอล เอ็ดเกอร์ตัน) นักจัดสวนฝีมือเยี่ยมที่อุทิศตนให้กับการดูแลเกรซวูด การ์เดนส์ 
สวนอันสวยงามของมิสซิสเฮเวอร์ฮิลล์ (ซิกัวร์นีย์ วีเวอร์) นายจ้างหญิงชราผู้มั่งคั่งและเจ้าอารมณ์



วันหนึ่งมิสซิสเฮเวอร์ฮิลล์ ได้ขอร้องให้ร็อธ รับ มายา (ควินเตสซา สวินเดลล์) หลานสาวกำพร้าที่ไม่ได้พบหน้ากันมานาน 
ให้มาเป็นเด็กฝึกงานในสวนของเธอผ่านการดูแลโดยร็อธ โดยมีเป้าหมายเพื่อหวังให้ หลานคนนี้ดูแลสวนที่เธอรักไว้ต่อไปในภายภาคหน้า 



กระนั้นความสัมพันธ์ระหว่างมิสซิสเฮเวอร์ฮิลล์ และ มายา ไม่ค่อยจะสู้ดีเท่าไรนัก ตรงกันข้ามกับร็อธ ที่มายา นั้นรู้สึกดีด้วย 
และเธอก็ได้เปิดใจกับเขาหลายเรื่องด้วยกัน และเมื่อมายาถูกทำร้ายโดยอาร์.จี.พ่อค้ายาของเธอ (ซึ่งอีกสถานะนึงก็เป็นแฟนเธอด้วยล่ะ) 
ร็อธจึงทนไม่ได้ และต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่างเพื่อปกป้องมายา....



มายา ประทับใจตัวของร็อธมากขึ้น แต่นักจัดสวนหนุ่มกลับพยายามถอยห่างเนื่องจากว่าเขามีความลับอันดำมืดจากอดีตอันเลวร้าย
ที่ตามหลอกหลอนเขาอยู่ และมันเป็นสิ่งที่คงไม่มีวันลบเลือนไปได้โดยง่าย....



Master Gardener ผลงานการเขียนบทและกำกับโดย พอล ชเรเดอร์ ที่มีผลงานล่าสุดอย่าง The Card Counter และ First Reformed 
มาในคราวนี้กับเรื่องราวของนักจัดสวนที่มีอดีตไม่น่าจดจำและทำให้ชีวิตครอบครัวที่เคยมีต้องล่มสลายไปเพราะการกระทำของตัวเอง



โจเอล เอ็ดเกอร์ตัน (จาก The Green Knight) กับบทนำเป็นร็อธ อดีตอาชญากรที่เคยก่อความผิดที่ร้ายแรง 
ก่อนจะกลับตัวกลับใจผันตัวมาใช้ชีวิตเป็นนักจัดสวนฝีมือฉกาจ ใส่ใจในทุกรายละเอียด มีความรู้เรื่องพันธุ์พืชในระดับเซียน 
แต่กระนั้นถึงเขาจะมีความสุขกับชีวิตใหม่ที่ได้รับ แต่ลึกๆแล้วบาดแผลในใจครั้งอดีตก็ไม่เคยจางหายไปไหน 
เพราะยังเห็นมันอยู่ในทุกๆวัน.. (ทำไมถึงเห็นในทุกวัน จะเป็นอะไรนั้นต้องไปดู) 



ก่อนจะมาพบกับมายา (ควินเตสซา สวินเดลล์ จาก Black Adam) นางเอกของเรื่องหลานสาวเจ้าของสวนที่เข้ามาสลายกำแพงหนาของชายหนุ่ม 
อย่างไรก็ดีตัวละครที่มาทีไรก็เดือดทุกครั้งก็คือ มิสซิสเฮเวอร์ฮิลล์ (ซิกัวร์นีย์ วีเวอร์ จาก Alien และ Avatar) ที่มาแบบเชือดนิ่มๆ ในทุกครั้ง 
คือไม่ต้องอะไรมาก แค่คำพูดไม่กี่ประโยคของคุณป้าด้วยสีหน้านิ่งๆ วางมาดเหนือๆ มันทำร้ายความรู้สึกคนฟังได้แบบสุดๆ จริงๆ 



งานภาพสวย ให้ความรู้เรื่องของต้นไม้และการจัดสวนได้เป็นอย่างดี ทำให้การดำเนินเรื่องไม่ได้หวือหวามากสักเท่าไหร่ 
แม้ว่าหน้าหนังจะบอกว่าเป็นแนว crime thriller ก็ตามที ..เพราะเรื่องนี้จะเน้นไปที่ความรู้สึกและความคิดของร็อธ ตัวเอกซะเป็นส่วนใหญ่ .
.กว่าเรื่องจะดำเนินมาถึงจุดพีคในช่วงท้ายได้ ก็เกือบสัปหงกไปเช่นกัน 
แต่การเล่าเรื่องอย่างมีชั้นเชิงผ่านดอกไม้ต่างๆ ก็ถือเป็นสัญญะที่ชเรเดอร์ได้ฝากไว้ในหนังเรื่องนี้ 


 
.. เสียดายนิดนึงที่ประเด็นอดีตของร็อธน่าจะขยี้ได้มากกว่านี้อีกสักหน่อย 
แต่เข้าใจว่าทางผู้กำกับต้องการจะย้ำถึงสภาพจิตใจของตัวเอกในปัจจุบัน .
ก่อนที่จะนำไปสู่บทสรุปที่เป็นอันเข้าใจได้ว่าเราทุกคนล้วนมีอดีตที่ต่างย้อนเวลาไปแก้ไขไม่ได้ทั้งนั้น.. 
อยู่ที่ปัจจุบันว่าเราเลือกที่จะทำตัวเองเช่นไร และมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร...

=== ทิ้งท้ายครับ หนังที่ดีสำหรับตัวเรา แน่นอนว่าอาจจะไม่ได้ดีและไม่ได้ถูกใจสำหรับใคร 
ซึ่งอยู่ที่ความชอบของแต่ละบุคคล ภาพยนตร์ก็เหมือนอาหารล่ะครับ อยู่ที่เราเลือกที่จะอยากชิมรสชาติแบบไหนเท่านั้นเอง ===