ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ผมกับแฟนคบกันได้ 7 ร่วม 8 เดือนแล้ว นิสัยส่วนใหญ่ค่อนข้างต่างกันมากๆครับ เรื่องเดียวที่เห็นตรงกันคือ เรื่องความรัก อยากให้เป็นแค่เรื่องของเราสองคน ส่วนมากนอกจากครอบครัวแล้วก็เพื่อนสนิท เราก็ไม่อยากให้มันเอิกเกริกหรือประกาศให้คนรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ( เราทั้งคู่เป็นผู้ชายครับ ) เวลาไปข้างนอกหรือที่คนเยอะๆเราเลยจะเหมือนเพื่อนกันซะมากกว่า
   แต่นอกจากเรื่องนี้แล้วที่เหลือเราเหมือนจะต่างกันหมดเลยครับ ตั้งแต่ อาหารการกิน เพลง ภาษาที่สนใจ นิสัยส่วนตัว แต่ถึงแบบนั้นเราก็ไม่เคยทะเลาะกันแรงๆ หรือใช้คำพูดไม่ดีเสียดสีกันเลย ไม่เคยกระทบกระทั่งกันหนักๆ เขาให้เกียรติเรามาก เราก็ถนอมน้ำใจกันและกันแต่ปัญหาติดอยู่ที่ผมรู้สึกอยู่ตลอดเวลาว่าผมกับเขา” ต่างกันเกินไป “
      สิ่งที่ทำให้ผมเริ่มกังวลว่าที่ข้างๆเขาเป็นผมได้จริงๆหรือเปล่าก็คือเรื่อง ฐานะทางครอบครัวครับ  เขาเกิดในครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะ เรียนมหาวิทยาลัยเอกชน ครอบครัวซัพพอร์ตไม่มีขาด แต่ผมเกิดในครอบครัวที่ใช้คำว่ายากจนได้เลยครับ บ้านมุงด้วยหญ้าคา ( ก่อนจะคบกันผมบอกเขาทั้งหมดเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แต่เรายืนยันว่าจะยังไปกันต่อ ) ผมไม่มีอะไรซัพพอร์ตเขาได้เลย รู้สึกไม่มีประโยชน์อะไรในชีวิตเขาเลยครับ เขาเรียนอินเตอร์ม.เอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ส่วนผม กำลังหาเงินส่งตัวเองเรียน ปวส. ผมทำงาน 6 วัน ต่ออาทิตย์ หยุดหนึ่งวันก็ต้องไปเรียน เขาสามารถกินอาหารดีๆได้ ซื้อเสื้อผ้าสวยๆใส่ได้โดยไม่ต้องกังวล แต่สำหรับผมทุกอย่างต้องวางแผนให้เป๊ะให้หมด
     แต่สิ่งที่ทำให้ผมกังวลที่สุดคือเมื่อเร็วๆนี้มีแมวมองท่านหนึ่งเป็นพี่ผู้หญิงติดต่อเขาและชวนเขาเข้าวงการบันเทิงด้วย ตอนนี้มันเลยเหมือนกับว่าระยะห่างของผมกับเขากำลังมากขึ้นไปอีกผมไม่รู้ว่าจะประครองความสำพันธ์นี้ไว้ได้ยังไง อีกใจก็กลัวว่าเมื่อถ้าเกิดเขามีชื่อเสียงขึ้นมาจริงๆ จะต้องเลิกกันหรือเปล่า จากหลายเคสที่เห็นในวงการบันเทิงไทย ตอนนี้ผมเครียดแต่ปรึกษาเขาไม่ได้เลยครับเป็นครั้งแรกที่มีอะไรแล้วไม่คุยกันตรงๆ เรื่องนี้สำคัญกับเขามากๆมันเป็นโอกาส เขาก็อยากเป็นนักร้อง อาจจะมีคนฟังเสียงของเขาโดยเริ่มจากตรงนี้ แต่ตรงทางฝันของเขา ที่ข้างๆตรงนั้นผมไม่รู้ว่ามันจะมีผมยืนอยู่ได้หรือเปล่า