เราขอเกริ่นเลย ครอบครัวเรามีฐานะเข้าข่ายยากจน แม่เรามีเจ้าหนี้เยอะ หลักร้อย,พัน,หมื่น แต่ก่อนบ้านเราหลังใหญ่นะ แม่ขายครึ่งซีก ได้ 4 แสนก็จ่ายหนี้หมด ทีนี้แม่ไปเพิ่มหนี้อีก จนมันยังไม่หมดไม่สิ้น เจัาหนี้มาบ้านทุกวันจนจำหน้าได้ละ ปกติเราไปรับทำงานเสริมนะ ได้วัน 400 พอได้ใช้ค่ะ แต่เศรษฐกิจเดี๋ยวนี้ ของก็แพง ไม่ถึง 2 สัปดาห์ก็หมด เราจะไปทำเวลาเฉพาะพี่พนักงานเขาหยุด ทำตั้งแต่เลิกเรียนถึง 4 ทุ่ม บางวันก็ 5 ทุ่มแล้วแต่คืน พอทำเสร็จ เรากลับบ้าน แม่ชอบถามว่าได้เท่าไหร่ เราก็ตอบ วันต่อมาตอนไปเรียน แม่ก็มายืมเลยทีละ 100 บอกเลยแอบหงุดหงิด ทำแล้วอยากมีเงินส่วนตัว ไม่ใช่ให้ใครยืม แม่กับพ่อแยกทางกัน แต่ไม่หย่า ก็งง พ่อได้เงินเดือน 15K+ แบ่งแม่ 4000 ค่าเทอมเรา 2000 บางทีพ่อมายืมเงินบ้าง เราก็แอบหงุดหงิดอีก เวลาไปซื้อของ ร้านของชำใกล้บ้าน เขาชอบทวงใส่เรา เราก็ไม่รู้ว่าแม่ยังติดค้างกับคนนี้อีก แล้วน้ำเสียงเหมือนตะคอก เราก็เกือบร้อง เราอายุแค่ 13 เองนะ


ปล. กระทู้นี้ออกแนวบ่น จริง ๆ ก็บ่น เราก็ต้องอยู่อย่างนี้ เราเชื่อว่าซักวันมันต้องหมด อยากอยู่แบบสงบบ้าง