สวัสดีครับ(ตอนเขียนกระทู้นี้อารมณ์ผมกำลังกำลังลบอยู่และอาจจะไม่พรุ่งนี้ให้มาอ่านตอบกลับแล้วก็ได้) ผมอายุ24ครับ ผมรู้สึกแย่มากๆ ชีวิตทำงานมีแต่คนเกลียดคนดูถูก (ทั้งๆที่ผมไม่ได้ไปคุกคามอะไรเขาเลย) ในที่นี้ไม่เว้นแม้แต่พ่อ-แม่ผมด้วย ผมไม่ได้คิดไปเองแน่ๆว่าพวกเขารักน้องสาวกับแมวที่ผมรับมาเลี้ยงมากกว่า ตอนนี้พ่อ-แม่ผมคิดแต่ว่าผมไม่ควบคุมอารมณ์เวลาที่ผมโดนกระทำแต่เขาไม่เคยถามว่าผมโดนเขาทำอะไรบ้าง อธิบายไปก็บอกให้อดทนบ้าง(แต่ผมอดทนมาตลอด20กว่าปีแล้วนะ...) ตั้งแต่จำความได้ผมก็โดนแกล้งมาตลอด ไม่เว้นแม้กระทั่งครูอาจารย์ก็รุมดูถูกผม เคยคิดจะขังตัวเองไว้บ้างก็รู้สึกไม่พร้อม คิดจะตายก็รู้สึกไม่ใช่ทางออก เพื่อนก็ไม่มี เคยโพสต์ระบายแล้วบอกว่าอยากตายในเฟสบุ๊ค เพื่อนก็มาคอมเม้นท์ว่าตายเลย โดนตึกตายไปเลย ซ้ำเติมกลับมาบ้านพ่อ-แม่ยังซ้ำว่าก็ไปตายซะสิอีก ผมมืด8ด้านเลยครับตอนนี้ ตั้งแต่เด็กจนโตมานั่งคิดไม่เคยได้รับความรักจากคนรอบข้างเลย แถมช่วงนี้ก็ฝันว่าตายอยู่บ่อยมาก ถ้าการก่อนตายมันไม่ทรมานผมคงจะจบชีวิตตัวเองไปแล้วมั้ง 😬
คิดไปเองหรือเปล่าว่ามีแต่คนเกลียด