สวัสดีค่ะชาวพันทิปวันนี้เรามาตั้งกระทู้หลังจากไม่ได้ตั้งมานานมาก55555เราอยากมาระบายนิดหน่อยค่ะ คือเราเนี่ยเป็นคนเซนซิทีฟคนนึงหรือพูดง่ายๆว่าหัวใจเปราะบางอ่อนไหวง่ายจริงๆสิ่งที้ราเป็นเนี่ยมันก็แย่เหมือนกันนะคะเพราะว่าบางครั้งเราไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ในตอนที่รับเรื่องราวบางอย่างไม่ไหวบางคนอาจจะคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำไมต้องร้อง? คนที่ไม่เป็นแบบเราคงไม่มีวันเข้าใจหรอกค่ะยกตัวอย่างเช่นเราเคยพรีเซ้นหน้าห้องเรียนกับกลุ่มเพื่อนแต่ครูไม่พอใจกับการพรีเซ้นของกลุ่มเรามากและต่อว่าจริงๆครูเขาก็ไม่ได้ว่าแรงขนาดนั้นแต่ด้วยความที่เราไม่ชอบคนเสียงดังค่ะทำให้เราได้แต่ก้มหน้าตอนนั้นเราเป็นกลุ่มสุดท้ายพอดีพอครูปล่อยกลับบ้านเราเดินออกมาจากห้องน้ำตาไหลอย่างห้ามไม่ได้เลยค่ะก็คือแยกตัวออกจากเพื่อนๆไปเลยเพราะเราตั้งใจซ้อมแต่ก็ทำออกมาไม่ได้ดีเพื่อนเราคือเฉยๆมากค่ะสบายๆมีเราคนเดียวที่เฟลมากๆ เราจะยกตัวอย่างอีกเหตุการณ์นึงละกันนะคะ คือมีอยู่ว่าเราตอนม.4เราสอบกลางภาควิชาคณิตวิชานี้เราอ่านมาอย่างดีแต่พอทำสอบและตอนรู้ผลเนี่ยว่ามันไม่ได้เป็นตามที่หวังเราน้ำตาไหลเลยค่ะต้องรีบฟุบหน้าลงกับโต๊ะคือเราพยายามปลอบใจตัวเองแต่ก็ทำไม่ได้แต่เวลาฮีลใจคนอื่นเราทำได้ดีระดับนึงเลยจริงๆแล้วเรามองโลกในแง่บวกมากๆแต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงเป็นแบบนี้  เอาใจช่วยทุกคนที่เซนซิทีฟค่ะสู้ๆนะคะ