วันหนึ่งผมได้บอกเลิกเขาไปโดยที่ตัวเองไม่ได้ตั้งใจเพราะเอาเเต่ความคิดของตัวเอง ชอบด้อยค่าตัวเองมากกว่าเวลามีปัญหาเเต่มันรู้สึกเเบบนั้นจริงๆครับเหมือนกับว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเขา เรื่องที่ผู้ชายควรรู้ผมไม่รู้ เวลาที่ผญ.รู้สึกยังไงผมเองก็ไม่รู้อีก ผมไม่เคยคิดที่จะนอกใจเลย ผมรักเขามากเป็นห่วงเขามากๆ เป็นความรู้สึกว่าอยากจะอยู่กับเขาไปอีกอยากทำอะไรหลายๆอย่างด้วยกัน ไปเที่ยว ดูหนัง อะไรที่เธอชอบ เธอมีความสุข ผมยอมทุกอย่างเลย มันเป็นความผิดของผมเองใช่ไหมครับเอาตรงๆเลยก็ได้ครับ ผมดูเเลเอาใจใส่ไม่ดีบอกด้วยรึป่าว บางทีผมไม่เข้าเลยว่าผญ.เศร้าอยู่รึป่าว ผมนี่มันเเย่จริงๆเลยครับ ตอนนี้ผมรู้ทุกเเล้วจะต้องทำยังไงเเต่ทำไมมันมารู้ตอนที่สายไป ทำไม ต้องเจอวิกฤตก่อนงั้นหรอถึงตัวเองจะรู้ ผมได้ทิ้งคนที่ผมรักไปโดยไม่ได้ตั้งใจเพราะตัวเอง เอาเเต่คิดในหัวตัวเองไม่ถามเลยว่าใจต้องการเเบบนั้นไหมรึเขาต้องการไหม ผมนี่มันเเย่จริงๆเลย ผมก็ตื้อเขานะเเบบร่างกายมันไปเองผมนั่งรถไปหาเขาด้วยน้ำตาบนเเกร็ปเสียใจกับตัวเองมากๆทำไมถึงทำเเบบนั้น เขาก็มาหาผมนะก็คุยกัน พากันเเละกันไปทานข้าวด้วยกัน จังหวะตอนที่ทานข้าวเขาก็เอามือมาลูบหัวผมตัวเองก็ร้องไห้เเละกินข้าวไป ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ผมอยากกอดเขา อยากจะลูบหัวเขา อยากจะถามว่าเหนื่อยไหมเธอวันนี้ เค้าอยู่เเล้วนะ เก่งมากๆนะวันนี้ ทำไมถึงตัวเองไม่พูดเเบบนี้บ้างเลยพอมารู้ตอนนี้สายไปหมดเเล้ว ใจเขาก็พังไปหมดเเล้ว ตัวเองก็จมกับความผิดของตัวเองผญ.ที่ดีคนๆหนึ่งผมได้ทำให้เขาเสียใจ ร้องไห้ ทำไมถึงผมเป็นคนเเบบนี้ เลิกกันมา1เดือนเเล้วครับ ตอนนี้คุยกับเขาอยู่ ระหว่างนี้ผมก็พยายามพัฒนาตัวเองเเก้ไขในจุดที่ตัวเองเคยทำผิดพลาดไป จุดที่นิสัยไม่ดี อารมณ์ ความคิด เเละอื่นๆอีก ไม่อยากจะเป็นคนเเบบนั้นอีก ไม่ชอบตัวเองที่สุด เเต่เขาก็เอารูปคู่ไปด้วยนะครับที่เคยถ่ายที่ตู้ด้วย เขายังรอผมอยู่ใช่ไหม เขายังรอผมที่จะเปลี่ยนตัวเองไปหาเขาอีกครั้งรึป่าวครับ ผมก็ยังรักเขาอยู่อยู่กับเขามีควาสุขมากๆเลยครับ อยากกลับไปคบกับเขาอีกครั้งอยากสร้างความสัมพันธ์ใหม่อีกครั้งผมไม่อยากจะเป็นหนังสือเล่มเก่าอีกเเล้ว ขอโทษตัวผมในตอนนั้นที่ทำให้เชาเสียใจ ผมได้เรียนรู้อะไรได้เยอะจริงๆ ถ้าผมอยากกลับไปสร้างสัมพันธ์ใหม่ควรจะทำยังไงดีครับทุกคน