ขออนุญาตอัพเดทเรื่องราวของผมสักนิดนึงครับ ผมแอบชอบสาวในที่ทำงานคนนึงซึ่งผมเป็นรุ่นน้องที่เข้ามาทีหลัง จากการได้ทำงานร่วมกันมาทำให้ผมรู้สึกดีกับเขาขึ้นเรื่อยๆจนกลายเป็นแอบชอบ ผมได้เขาเป็นแรงบันดาลใจในการพัฒนาตัวเอบเผื่อสักวันผมจะได้เขามาครอง ซึ่งถึงเขาจะบอกว่าเขาชอบศิลปินเกาที่เขาหลงใหลมากกว่า แต่ผมก็พยามทำดีให่เขาทุกอย่างด้วยความหวังเล็กๆของหนุ่มซิงคนหนึ่ง จนกระทั่งผมมาถึงจุดที่ผมเริ่มรู้สึกว่าเขาไม่ได้สนใจเราเลย แถมเหมือนเริ่มเหมือนเอาเปรียบผมในเรื่องของงานมากขึ้นทุกวัน ขออนุญาตใส่สปอยใว้นะครับ เพราะสิ่งที่ผมเจอมันทำให้ผมรู้สึกเฟลจริงๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คงเป็นเพราะมีแต่ชายหนุ่มทุกคนในออฟฟิศคอยเอาใจเขามาโดยตลอด ทำให้เขาเหมือนกับไม่ค่อยได้ทำอะไรเพราะมีผู้ชายที่สนิทๆกันทำให้หมด ทั้งเรื่องอาหารการกิน ชีวิตส่วนตัว มีคนซื้อนู่นซื้อนี่มาฝากเป็นประจำ อยากได้อะไรได้ทุกอย่าง เพียงแค่เขาอ้อนนิดหน่อย แต่พอถึงเวลาพี่ๆผู้ชายทั้งหลายจะเข้าไปจีบ เขาจะทำตัวเหมือนเมิน เอาแต่พูดถึงโอปป้าของเขา แต่เวลาเดือดร้อนจะใช้วิธีเดิมๆ ให้ผู้ชายทำนู่นทำนี่ให้ จนตัวเองแทบไม่ต้องรับผิดชอบอะไร 
ทำให้ผมคิดว่าผมควรที่จะหยุดดีไหม เพราะ ถึงเราทำดีไปเขาก็ไม่สนใจเราอยู่ดี แถมเอาเปรียบเรามาก ช่วงๆแรกเรายินดีช่วยเหลือเพราะอยากมีความสัมพันธ์ที่ดีกับความหวังเล็กๆ จริงๆรุ่นพี่ผู้ชายหลายคนก็เตือนผมมาเหมือนกันนะ ผมคงโง่เองที่ไม่เชื่อที่เขาบอก ไม่งั้นป่านนี้ไม่ต้องมานั่งเสียเวลาตามจีบ ยอมเหนื่อยเพื่อคนที่แย่ๆแบบนี้