กาลครั้งหนึ่ง มีหมาตัวหนึ่งเป็นหมาที่หวงของมาก มันมักจะไม่แบ่งปันของเล่นหรือของกินให้ใคร วันหนึ่งมันไปเดินเล่นที่สวนหลังบ้านตามปกติ แต่มีบางอย่างระยิบระยับสะท้อนแสงจากพระอาทิตย์สะดุดเข้าตามัน จึงเดินตรงไปที่สิ่งนั้นอย่างไม่รีรอ ก็ได้พบกับเพชรเม็ดงามตกอยู่ จึงคิดจะเอามาเป็นของตนเพราะเห็นว่าตนเป็นคนเจอก็ต้องเป็นของตนสิ ระหว่างเดินกลับเข้าไปในบ้าน ก็ได้นึกคิดว่าเพชรเม็ดนี้แม้จะสวยงามเพียงใดก็ไม่สามารถเอาไปทำอะไรได้ ถึงจะมีคุณค่ามากเพียงใดแต่กลับไม่มีประโยชน์สำหรับมันเลย จึงคิดกลับตัวกลับใจนำไปคืนให้กับเจ้าของ

ข้อคิดที่ได้จากเรื่อง : ไม่โลภมากอยากได้ของคนอื่นที่ไม่จำเป็นกับตัวเอง