จากหัวข้อกระทู้นะคะ เราตั้งท้องลูกตอนต้นปี 2566 อยู่ในการดูแลของแพทย์ตลอดการตั้งครรภ์เนื่องจากเรามีความเสี่ยงสูง เพราะเราผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ และเราต้องทานยาละลายลิ้มเลือดทุกวัน เราจึงเลือกโรงพยาบาลที่เราคิดว่าหมอเก่งและดีที่สุดสำหรับเรา ซึ่งคุณหมอก็น่ารักมากใส่ใจดูแลตลอดการตั้งครรภ์ จนเดือนพฤษภาคม2566 เราก็มีนัดติดตามอาการปกติและแจ้งผลดาวน์ซินโดรม ผลออกมาปกติ คุณหมอจึงส่งเราไปอัลตราซาวด์เพื่อดูการเจริญเติบโตของอวัยวะน้อง แต่เหมือนฟ้าผ่าลงกลางหัวใจ น้องหัวใจไม่เต้นแล้ว คุณหมอบอกว่าเราต้องเริ่มกระบวนการยุติการตั้งครรภ์ ซึ่งตอนนั้นเราได้กลับมาทานยาละลายลิ้มเลือดแล้ว คุณหมอให้เราแอดมิทโรงพยาบาลทันที และปรึกษาหมอหัวใจในการกระทำกระบวนการต่อไป และทางคุณหมอให้เราพักเพื่อดูอาการหลังยุติกระบวนการ 2 สัปดาห์ แต่หัวหน้าที่ทำงานบอกว่าที่เราไม่มาทำงาน เพราะเราอ้างว่าเราเสียใจ พอเรากลับมาทำงาน คำพูดที่หัวหน้าพูดมันวนเวียนในหัวตลอดเวลา ใจอยากลาออกทุก 3นาที ติดภาระดันซื้อคอนโดไว้ ไม่งั้นคงลาออกกลับบ้านไปนานละค่ะ
หมดกำลังใจในการทำงานตั้งแต่เสียลูกไป