เรื่องมีอยู่ว่า น้องไก่ (นามสมมุติ) เคยทิ้งงานไปดื้อๆ เช่น เมื่อวานมาทำงานดีดี วันนี้หายไป เราทุกคนเป็นห่วง เพราะอากงน้องในทีมเคยวูบในห้องน้ำ ดีที่มีคนเห็น เราเลยคิดเรื่องสุขภาพ โทรไปยังไงก็ไม่รับ ใจคอไม่ดี จนขอเบอร์โทรฉุกเฉินกับ HR เป็นคุณแม่ คุณแม่ก็ไม่ได้บอกว่า ติดต่อน้องได้ไหม แค่บอกว่า จะบอกน้องให้
หลังจากนั้นเราก็ช่วยกันทำงานที่น้องทำอยู่ จนเสร็จ
3 ปีผ่านไป น้องมา walk in สมัครงาน นัองมาขอโทษผมที่ทิ้งงานไปตอนนั้น เพราะยังเด็ก คิดไม่ได้ พอเห็นข้อมูลใบสมัครงานจาก HR น้องไปทำงานบริษัทใกล้ๆ แต่ตอนนี้บริษัท ปิดตัวลง เลยอยากขอโอกาส
ผมช็อกมาก ที่น้องทิ้งงานไป เพราะความทรงจำคือ น้องไม่สบาย ผมปิดประตูห้องถามคนในทีม เสียงส่วนใหญ่ 70 % ไม่รับพิจารณา 20% ควรให้โอกาส อีก 10% น้องมาไม่ทัน เลยไม่ออกความคิดเห็น
ผมมาบอกน้องว่า "ขอโทษนะครับ น้องไม่ผ่านสัมภาษณ์งาน"
น้องไก่ พูดด้วยเสียงสั่นว่า "พี่ใจร้ายจัง ไม่ให้โอกาสหนูเลย ขอบคุณค่ะ "
ถ้าเป็นคุณจะรับน้องกลับเข้ามาในทีมไหม
หลังจากนั้นเราก็ช่วยกันทำงานที่น้องทำอยู่ จนเสร็จ
3 ปีผ่านไป น้องมา walk in สมัครงาน นัองมาขอโทษผมที่ทิ้งงานไปตอนนั้น เพราะยังเด็ก คิดไม่ได้ พอเห็นข้อมูลใบสมัครงานจาก HR น้องไปทำงานบริษัทใกล้ๆ แต่ตอนนี้บริษัท ปิดตัวลง เลยอยากขอโอกาส
ผมช็อกมาก ที่น้องทิ้งงานไป เพราะความทรงจำคือ น้องไม่สบาย ผมปิดประตูห้องถามคนในทีม เสียงส่วนใหญ่ 70 % ไม่รับพิจารณา 20% ควรให้โอกาส อีก 10% น้องมาไม่ทัน เลยไม่ออกความคิดเห็น
ผมมาบอกน้องว่า "ขอโทษนะครับ น้องไม่ผ่านสัมภาษณ์งาน"
น้องไก่ พูดด้วยเสียงสั่นว่า "พี่ใจร้ายจัง ไม่ให้โอกาสหนูเลย ขอบคุณค่ะ "