ผ่านมา 5 เดือนกว่าๆ ที่ผมและภรรยาแยกกันอยู่และกำลังจะหย่าจากกัน ถ้าถามว่าหย่ากันเพราะอะไรเดี๋ยวจะแป๊ะลิงค์ในคอมเมนท์นะครับ...

วันนี้มันกำลังอยู่ในระยะเวลาอึนๆ ที่ยังหาข้อยุติไม่ลงตัว ที้งเรื่องเงิ่อนไขการดูแลบุตร เงินสนับสนุนในแต่ละเดือน และความรับผิดชอบร่วมต่างๆ วันที่คิดว่าจะหย่าก็ทบทวนถึงสิ่งที่ควรทำควรรับผิดชอบ ซึ่งในทางกฎหมายก็ต้องว่ากันไปตามื่ศ่ลตัดสินโดยดูจากฐานานุรูปของแต่ละคน แต่ในความรู้สึกของผม...

ผ่อนบ้านให้อยู่...ทั้งที่ผมยอมย้ายออกมาหาที่อยู่ใหม่

จ่ายค่าส่วนกลางให้...ทั้งที่ผมไม่ได้ใช้แต่ไม่เป็นลูกได้ใช้

จ่ายค่าน้ำ...ทั้งที่ผมไม่ได้ใช้แต่ไม่เป็นไรลูกได้ใช้

จ่ายค่าเรียนให้ลูกสองคน...โดยอีกฝ่ายจะไม่แบ่งอะไรไปจ่ายทั้งสิ้น

จ่ายค่าประกันสุขภาพและรักษาพยาบาลให้อีกฝ่ายและลูกสองคน...โดยอีกฝ่ายไม่แสดงท่าทีจะร่วมแบ่งเบา

จ่ายค่าของใช้อุปโภคอีกประปราย...โดยไม่ได้ถามว่าจำเป็นหรือไม่

มาวันนี้ค่าใช้จ่ายเริ่มตึงก็ปรับจำนวนเงินไปตามความสามารถในแต่ละเดือนโดยไม่ได้คิดถึงส่วนแบ่งสำหรับการหาความสุขส่วนตัว จบที่คำดูถูกว่าเอาเศษเงินมาเลี้ยงดู เห็นแก่ตัวและไม่มีความรับผิดชอบ

เซ็งเหมือนกันนะเจอแบบนี้ แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็แยกทางขาดจากกัน ต่างคนต่างไปเริ่มต้นใหม่แล้ว กอดตัวเองแน่นๆ หนึ่งทีแล้วก็ ป่ะ...!! พรุ่งนี้ลุยต่อแหละครับ ชีวิตยังมีอะไรดีๆ ให้เราขอบคุณอีกเยอะ^^

ขอบคุณที่ร่วมอ่านข้อความนี้นะครับ